Χαρούμενο: Η μεγάλη δικαίωση
Ας προσπαθήσω να γράψω για κάτι ευχάριστο. Έτσι, πειραματικά.
Πρόσφατα κατάφερα κάτι που το προσπαθούσα από το 1999. Αν τα βάλω κάτω και τα υπολογίσω, προκύπτει το ενδιαφέρον συμπέρασμα ότι είχα κάνει λιγότερη υπομονή για να χάσω την παρθενιά μου. Επομένως, μιλάμε για τη μεγάλη δικαίωση. Το γεγονός ότι άλλοι έχουν καταφέρει το ίδιο πράγμα σε dt είναι βεβαίως εξοργιστικό, αλλά θα σας παρακαλέσω να το αγνοήσουμε.
Όπως εναλλάσσονται και επιταχύνονται οι υποχρεώσεις αυτόν τον καιρό, δεν έχω το χρόνο να το συνειδητοποιήσω τελείως. Κατανοώ πάντως ότι οι επιτυχίες γενικά κρύβουν κινδύνους:
Συνεπώς, ήρθε η ώρα του νέου, μεγαλύτερου στόχου. Γεγονός που μου δημιουργεί ένα νέο, μεγαλύτερο πρόβλημα: την επινόηση του στόχου.
Για ακόμα μια φορά, ο Σίσυφος δικαιώνεται.
----------------------------------
ΥΓ. Υπό τους ήχους του "Slabo Day" του Peter Green.
YΓ2. Η θέση του GGL εδώ.
9 comments:
Κλαπ - κλαπ - κλαπ (για την επίτευξη του στόχου, αλλά κυρίως για το ποστ).
Old Boy, σ' ευχαριστώ, και βάσει της οπτικής σου γωνίας, σε ευχαριστώ διπλά για το πώς τα ιεράρχησες.
Lefty, σ' ευχαριστώ. Μ' αρέσει να σκέφτομαι πως ο Τάνταλος δικαιώθηκε από τον Τιραμόλα.
Συγχαρητήρια για την επίτευξη του στόχου.
"Συνεπώς, ήρθε η ώρα του νέου, μεγαλύτερου στόχου. Γεγονός που μου δημιουργεί ένα νέο, μεγαλύτερο πρόβλημα: την επινόηση του στόχου. "
Εγώ προτείνω τη bmw. Πες με πεζό, αλλά αυτός ο στόχος έχει λιγότερους πονοκεφάλους.
Hallo, 2beers,
Σου υπόσχομαι ότι δε θα σε πω καθόλου peugeot, αφού είμαι κι εγώ λάτρης των γερμανικών αμαξιών.
Ο στόχος της BMW πέφτει από καιρό σε καιρό στο τραπέζι (μαζί με πολλούς άλλους -γιατί όχι, άλλωστε;), αλλά για διάφορους λόγους δεν έχει έρθει ο καιρός του ακόμα. Πάντως όταν έρθει η στιγμή μάλλον θα το καταλάβεις, αφού θα σε ενημερώσω για να με υποδεχτείς στο αεροδρόμιο, χωχω...
ΥΓ. "Πού να πετάξω το τσιγάρο", ε; Με τσάκισες, φίλε :)
εύγε! για όλα, ξέρεις εσύ… μήπως την επόμενη φορά να βάλεις ένα στόχο πιο μικρό και όχι πιο μεγάλο; μερικές φορές τα μικρά πράγματα είναι πιο δύσκολα στην επίτευξή τους, γιατί σχεδόν πάντα τη θεωρούμε δεδομένη… σκέψου κάτι μικρό αλλά άπιαστο και βάλτο ως ‘υστερόγραφο’ του μεγαλόπνοου στόχου. ξέρεις, άκουσα κάπου ότι τα υστερόγραφα είναι πιο σημαντικά από το κυρίως κείμενο γιατί οι άνθρωποι τα διαβάζουν πρώτα… πολλές φορές θα προτιμούσα να ήμουν κι εγώ ένα τέτοιο υστερόγραφο, λιτό και περιεκτικό, αυτό που μπορεί να καθορίσει ή να ανατρέψει τα πάντα, όποιο ανάγνωσμα κι αν έχει προηγηθεί…
Tinkerbell,
Για το αν τα υστερόγραφα είναι τα σημαντικότερα: δεν ξέρω. Αλλά ξέρω ότι εσύ δεν πρόκειται ποτέ να έχεις τη χαρά του να είσαι "υστερόγραφο". Γιατί τα πουλιά κάνουν τα κλαδιά αόρατα. Στο έχω ξαναπεί. Συμβιβάσου με την πολύχρωμη ουρά σου.
Κατά τ' άλλα, πρέπει να το σκεφτώ.
Χαίρετε, μόλις είδα το ποστ σου με τίτλο "γέφυρες" και χάρηκα που υπάρχει ακόμα ένας λόγος που ομορφαίνει τον τίτλο του δικού μου μπλογκ (επίσης "γέφυρες")...
Έπεσα και πάνω σε τούτο το ιστολόγιο και ομολογώ ότι παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον. θα τα λέμε πιο συχνά λοιπόν στο εξής.
Hallo, Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ. Σου είχα αφήσει κάποτε comment στο εναρκτήριο ποστ του blog σου και σου έλεγα για το κείμενό μου (που το έγραψα όταν ήμουν ακόμα στη Μια Παρέα και στη συνέχεια το αντέγραψα κι εδώ). Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε. Θα τα λέμε, cheers.
Post a Comment