Monday, March 19, 2007

Μπέννυ Χιλλ: Η επίθεση των μαντολάτων


Έλαβα πρό(σ)κληση από τον Un Certain Plume για να γράψω ένα κείμενο που να περιέχει τις εξαιρετικά εύηχες και καλαίσθητες λέξεις “φαυλεπίφαυλος”, “κλασαυχενίζομαι”, “ποδάγρα”, τη γεμάτη νόημα λέξη “μπακαλιάρος”, καθώς και τη λεπτή γεύση τού “μαντολάτου”.

Αυτό συνέβει την προηγούμενη εβδομάδα και τού είπα ότι θα το καθυστερήσω λίγο, για να σκεφτώ τίποτα που να αξίζει να διαβαστεί. Τίποτα δεν κατάφερα. Πώς να πεις όχι όμως σε έναν Un Certain Plume, ειδικά τη στιγμή που εμφανίζεται τόσο ανελέητος;
Ευτυχώς, το μαντολάτο μού θύμισε ένα αγαπημένο σκετς τού Μπέννυ Χιλλ, το οποίο θα προσπαθήσω να περιγράψω χρησιμοποιώντας τις παραπάνω λέξεις. (σημ.: φυσικά το σκετσάκι το έχω παραποιήσει λίγο.)

---*---

Είμαστε λίγο πριν την έναρξη τού Τουρνουά Ουίμπλεντον (τέννις). Η Γη δέχεται επίθεση από γιγαντιαία εξωγήινα μαντολάτα, τα οποία με τις υπερφυσικές τους δυνάμεις μεταμορφώνουν όλους τούς Άγγλους σε Σκωτσέζους. Στόχος των μαντολάτων είναι να κατακτήσουν το Τουρνουά Ουίμπλεντον και η μέθοδός τους βασίζεται στο ότι οι Σκωτσέζοι δεν ξέρουν να παίζουν τέννις.

Στο σκετσάκι αυτό, ο Μπέννυ Χιλλ υποδύεται τον τελευταίο παραδοσιακό ράπτη kilt -οι γνωστές σε όλους μας σκωτσέζικες φούστες. Η νέα τάξη πραγμάτων τού δημιουργεί προβλήματα: ο Μπέννυ δέχεται παραγγελία για 50 εκατομμύρια νέα kilt! Ενημερώνει τη γυναίκα του στο οικογενειακό τραπέζι, καθώς τρώνε μπακαλιάρο.
«50 εκατομμύρια kilt; Είσαι με τα καλά σου;», τον στηρίζει ψυχολογικά αυτή.
«Θα κάνω δύο δρομολόγια!», την αποστομώνει. Όχι, δεν κλασαυχενίζεται ο Μπέννυ, τουναντίον: συμβιβάζεται.
«Είσαι φαυλεπίφαυλος!», θέλει να τον ενημερώσει, αλλά δεν το κάνει. Η λέξη «φαυλεπίφαυλος» περιέχει δυο φορές το συνθετικό «φαύλος» και δεν τής φαίνεται οικονομική, οπότε η Σκωτσέζα μέσα της την πείθει να σωπάσει.

Εν τω μεταξύ, το τουρνουά Ουίμπλεντον βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Τα μαντολάτα συντρίβουν τούς Σκωτσέζους αντιπάλους τους και περνούν τούς γύρους «αέρα», αφού ως γνωστόν ο συμπαθής αυτός λαός παίζει τέννις σαν να έχει ποδάγρα στον καρπό.

Φτάνει η μέρα τού μεγάλου τελικού, Μαντολάτο vs Κάποιος Σκωτσέζος που Είχε Νικήσει Άλλους Σκωτσέζους στους Προηγούμενους Γύρους. Και, ώ!, συμβαίνει η μεγάλη ανατροπή: ο Σκωτσέζος επιτίθεται, τρώει το μαντολάτο και κερδίζει το μεγάλο τελικό στα χαρτιά!

Επίλογος:
Τα εξωγήινα μαντολάτα είχαν ένα όνειρο: να κερδίσουν το Τουρνουά Ουίμπλεντον. Αυτή ήταν η θλιβερή ιστορία τους. Τα σχέδιά τους απέτυχαν, στο μεγάλο τελικό ξεφτιλίστηκαν. Πόσες φορές στη ζωή μας δεν το παθαίνουμε αυτό όλοι μας, όσο μεθοδικοί κι αν έχουμε υπάρξει.


YΓ. Η φωτογραφία τού Μπέννυ Χιλλ είναι από τη Wikipedia.

13 comments:

Loucretia said...

Δωστε ελπιδα στα μαντολατα σας, πειτε τους οτι υπαρχει και το Ρολαν Γκαρος.

mondo said...

η ελληνίδα μέσα μου λέει χαχαχαχα, καημένα μαντολάτα...:)

οι σκιές μιλάν said...

Καλή αρχή στο Χοτέλ
με πολλά και όμορφα κείμενα.
:)

un certain plume said...

Respect! Δηλαδή τι respect, respεπίrespect!

gasireu said...

ο καρπός δεν είναι πάσχουσα περιοχή της ποδάγρας=ουρικής αθρίτιδας!

Thrass said...

Λουκρητία,
Φοβάμαι ότι τα μαντολάτα είναι ανέλπιδα, όσο δεν αλλάζουν μέθοδο...

Μόντο,
Ο Σκωτσέζος μέσα μου λέει ότι το μαντολάτο ήταν νόστιμο και δωρέαν!

Οι Σκιές Μιλάν,
Σ' ευχαριστώ, man!

Un Certain Plume,
Παρόλο που στην αρχή οι λέξεις σου με είχαν ρίξει στην απόγνωση, τελικά το διασκέδασα! Nksthanks!

Gasireu,
Δεν ήξερα τι είναι η ποδάγρα, οπότε τη χρήση τής λέξης τη στήριξα στην περιγραφή τού Medlook.net. Αντιγράφω:
Η ποδάγρα ή ουρική αρθρίτιδα όπως είναι επίσης γνωστή δημιουργείται όταν παράγεται υπερβολικό ουρικό οξύ από τον μεταβολισμό του οργανισμού. Τότε δημιουργούνται κρύσταλλα που εναποτίθενται στις μικρές αρθρώσεις.

Πολύ συχνά προσβάλλεται το μεγάλο δάκτυλο του ποδιού. Μπορούν επίσης να επηρεαστούν και άλλες αρθρώσεις όπως αυτές του αστραγάλου, του ποδιού, του καρπού και του χεριού.


Τώρα τι να πω, δεν είμαι γιατρός, αλλά μού φαίνεται εντάξει..

mplim-mplom said...

Όχι που δε θα'βαζες και τη θλιβερή νότα στο τέλος...Σταθερές αξίες:ρ

Ίσως, το καλύτερό σου ποστ.

:)))

mplim-mplom said...

Και καλή αρχή μίστερ Ουόνκο (..κίνγκ οφ δε Μπόνγκο)!

Τα'χω παίξει, ναι.

dianathenes said...

Υπάρχει όμως και η περίπτωση τα γιγαντιαία εξωγήινα μαντολάτα να είχαν μέσα τους δηλητήριο....οπότε βλέπω τους σκωτσέζους να ξαναγίνονται άγγλοι....:)

Υγ καλή αρχή Ουόνκο. Δεν έχω καταλάβει πολύ καλά πώς λειτουργεί το οτέλ, φερ ειπείν πώς βρίσκεις τα κείμενα των υποποίπων ενοίκων με το ίδιο θέμα.

Thrass said...

Μπλιμ,
Φυσικά και είναι το καλύτερό μου ποστ: το σενάριο είναι τού Μπέννυ Χιλλ και οι βασικές λέξεις επιλέχθηκαν από τον Un Certain Plume. Tα υπόλοιπα ποστς τα γράφω μόνος μου.
Ωραίος ο Manu!

Ντιάνα,
Ήθελες κάτι να πεις για το σαρκασμό των Άγγλων; :)
Για το Hotel: κάθε φορά, τα τελευταία κείμενα (κορυφή τής σελίδας σε κάθε δωμάτιο) είναι αυτά τού τελευταίου θέματος, τα προηγούμενα είναι τού προηγούμενου θέματος κλπ.

Thrass said...

Επίσης, το ποιός blogger γράφει σε κάθε δωμάτιο του Hotel, φαίνεται στον πάτο τού κάθε δωματίου, με link προς το blog κλπ.

candyblue said...

Είναι ετσι και μόνο έτσι ακριβώς

Unknown said...

Έχει πολύ ενδιαφέρον που τελικά πίσω από τη μάσκα του Benny θέλησες να γευτείς τη "λεπτή" γεύση του MANTολΑΤΟΥ και να αφήσεις πίσω σου τον φαυλεπίφαυλο μπακαλιάρο, το ουρικό οξύ της ποδάγρας και το κλασαυχενίζεσθαι. ΟΚ νίκησες τους εξωγήινους αλλά στο τέλος κάτω απ΄τη Σκωτσέζικη φούστα κρύβεται ο Άγγλος!
Αυτό ήθελες?
Δεν παίζω τέννις, απλά σου μαζεύω το μπαλλάκι...