Πλανήτης Κλαιρ

Οι ανθρωποειδείς μορφές που κατοικούν στον Πλανήτη Κλαιρ δεν πεθαίνουν, γενικά μιλώντας. Δηλαδή δεν πεθαίνουν από φυσικά αίτια. Είναι δυνατό βέβαια να σκοτωθούν, αλλά μόνο σε εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις, δύο από τις οποίες είναι καταγεγραμμένες μέχρι σήμερα:

α) να μασήσουν την ειδική τσίχλα Αβοκάντους Νεκροφόρους για τουλάχιστο 6 συνεχόμενα μερόνυχτα και αμέσως μετά να ακουμπήσουν την κορυφή τού κρανίου τους με την αριστερή τους φτέρνα, ενώ ταυτόχρονα ακούν δίσκους τού Μπον Τζόβι.
Δεδομένου ότι οι δίσκοι τού Μπον Τζόβι δεν κυκλοφορούν στον Πλανήτη Κλαιρ, αυτή η δυνατότητα παραμένει καθαρά ακαδημαϊκού ενδιαφέροντος, ενώ υπάρχει και ολόκληρη σχολή ποίησης που ασχολείται με αυτήν.

β) Αραιά και πού, πεθαίνει κάποιος κάτοικος για λόγους που η ακαδημαϊκή κοινότητα δεν έχει καταφέρει να εντοπίσει. Αυτοί οι θάνατοι είναι πολύ σπάνιοι, οι πιθανότητες να πεθάνει κάποιος κατά τη διάρκεια τής ζωής του είναι πραγματικά μηδαμινές, οπότε κανείς δεν ασχολείται ουσιαστικά με το γεγονός.
Παρόλα αυτά, οφείλουμε να αναφέρουμε ότι το τηλεοπτικό κανάλι Χαλαρά 4 παρουσίασε πρόσφατα μια πολύ πετυχημένη σειρά, σε αυτοτελείς συνέχειες, με ακριβώς αυτό το θέμα. Το σενάριο άφηνε υπονοούμενα ότι στον πλανήτη γίνεται παράνομη εισαγωγή δίσκων τού Μπον Τζόβι από εξωκλαιρίους, αλλά κανείς δεν τα παίρνει στα σοβαρά αυτά τα πράγματα, καθώς στον Πλανήτη Κλαιρ δεν πιστεύουν στην ύπαρξη εξωκλαιρίων.

Τελοσπάντων, όπως είπαμε, στον Πλανήτη Κλαιρ σχεδόν κανείς δεν πεθαίνει. Όμως, οι κλαιριανοί μεγαλώνουν και η εμφάνισή τους αλλάζει με τα χρόνια. Εκείνοι που βρίσκονται στις πρώτες χιλιετίες τής ζωής τους μοιάζουν ελάχιστα με εκείνους που διανύουν την εκατοστή χιλιετία τους, οι οποίοι δε μοιάζουν καθόλου με εκείνους που διανύουν το εκατομμυριοστό τους έτος κ.ο.κ.
Με αυτήν την ποικιλία, ακόμα και σε μια σύντομη βόλτα στα μαγαζιά, ένας νεαρός εκατομμυριόχρονος κλαιριανός μπορεί πάντα να συναντήσει νέα είδη φάτσας και κορμοστασιάς συγκλαιριανών, την ηλικία των οποίων δεν μπορεί να προσδιορίσει ούτε με προσέγγιση εκατομμυρίου.

Και μείναμε σε αυτήν την τάξη μεγέθους, καθώς τα ληξιαρχεία επινοήθηκαν μόλις μερικά εκατομμύρια χρόνια πριν, ενώ η απόλυτη βαθμολόγηση τού χρόνου άρχισε να χρησιμοποιείται το χρονοβόρο έτος μηδέν, που δυστυχώς ήταν πριν από την ανακάλυψη τής γραφής και έτσι δε γνωρίζουμε τίποτα για εκείνη την περίοδο.

Αυτή η μεγαλοπρεπής και αξιοσέβαστη ποικιλία στις εμφανίσεις είναι και ο λόγος που οι κλαιριανοί δεν πιστεύουν σε πράγματα που δε βλέπουν: η πρακτική ανάγκη να συμβιβαστούν με τις νέες απίθανες φάτσες που συναντούν καθημερινά δεν τους έχει επιτρέψει να ασχοληθούν με τα αόρατα. Για αυτό, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, δεν πιστεύουν στην ύπαρξη εξωκλαιρίων. Για αυτό και είναι στη συντριπτική τους πλειοψηφία άθεοι.

Επίσης, γίνεται κατανοητό ότι οι πιο απεγνωσμένοι επιστήμονες του πλανήτη είναι αυτοί που ασχολούνται με το pattern recognition, οι νεκροθάφτες θεωρούνται θεωρητικοί τής τέχνης, στους αγώνες πυγμαχίας επιτρέπονται όλων των ειδών τα κτυπήματα, ενώ το φαγητό είναι απλώς μια επιπλέον προαιρετική απόλαυση, κυρίως για να καταπολεμηθεί η ανία.

Ίσως κάποιος να έχει ήδη παρατηρήσει ότι οι κάτοικοι του Πλανήτη Κλαιρ γενικά δεν πεθαίνουν, κι όμως νέοι κλαιριανοί γεννιούνται συνεχώς. Γεννήσεις χωρίς θανάτους, πού ξανακούστηκε; Αυτό είναι το βασικό παράδοξο της κατάστασης. Φυσικά τα γενεαλογικά τους δέντρα είναι δαιδαλώδη, αλλά το θετικό είναι ότι η απόπειρα εξιχνίασής τους προσφέρει στους ιθαγενείς μια ενδιαφέρουσα ενασχόληση, ένα χόμπυ ας το πούμε. Για να κυλά ο χρόνος.


ΥΓ. Υπό τούς ήχους των B52s, από τους οποίους είναι κλεμμένος κι ο τίτλος.