Το Άσυλο

Όταν ήμουν μικρούλης, μου έκανε τρομερή εντύπωση ο κόσμος των μεγάλων. Ανακάλυπτα ένα σωρό κοινές πρακτικές που δεν τις είχα προβλέψει ως πιθανά σενάρια από μόνος μου, tabula rasa. Μετά μεγάλωσα και κατάλαβα. Ή μιμήθηκα, δεν είμαι σίγουρος. Όταν κοιτώ προς τα πίσω, επιβεβαιώνω ότι οι εν λόγω πρακτικές δεν ήταν πάντα οι πιο εύλογες.

Ανοησία

Ο έρωτας είναι εγγενής ή επινόηση; Ανακαλύφθηκε κάποια στιγμή και τον κρατήσαμε, όπως και τις επικοινωνίες μακρινών αποστάσεων; Δε βλέπω καμιά άμεση σχέση ανάμεσα στον έρωτα και τα βασικά ένστικτα τού είδους μας. Δεν είναι απαραίτητος για την αναπαραγωγή.

Και γιατί οι άνθρωποι ερωτεύονται μονογαμικά (συνήθως˙ τα πάντα: συνήθως); Όταν ακούω ένα εκπληκτικό κομμάτι μουσικής, θέλω άμεσα να το αποκτήσω. Αλλά θέλω επίσης να το δώσω στους φίλους μου για να το ακούσουν (να το χαρούν με την αίσθηση που το απόλαυσα κι εγώ, την ακοή). Κι αν τη μουσική τελικώς μπορώ να τη χαίρομαι ανεξάρτητα από τους φίλους μου, το ίδιο δεν μπορεί να συμβεί και με μια γυναίκα; Γιατί τότε δε δίνω τις κοπέλες μου σε φίλους, να τις χαρούν κι αυτοί με την αφή;

Ίσως ένα επιχείρημα είναι το ότι φοβάμαι πως η γυναίκα μπορεί να με παρατήσει και να αφοσιωθεί στον άλλον. Αλλά γιατί ο άνθρωπος πρέπει να αφοσιώνεται σε ένα σύντροφο κι όχι σε ακριβώς τρεις; Θα έλεγε κανείς ότι αυτό συμβαίνει χάριν απλότητος. Αλλά είναι κάπως γελοίο να επικαλούμαστε την απλότητα στον έρωτα.

Αυθαιρεσία

Όταν ήμουν στην Καλιφόρνια, πέρασε ένας πολιτειακός νόμος που απαγόρευε τη βρώση αλόγων, μετά από πιέσεις των φιλίππων. Είναι ο τέλεια αυθαίρετος νόμος. Γιατί δεν απαγόρευσαν οποιοδήποτε άλλο κρέας αντί για το αλογίσιο; Πώς εξηγείς σε ένα παιδί ότι δεν μπορεί να τρώει άλογα; Είναι απίστευτο το πόση αυθαιρεσία μπορεί να ανεχτεί ένα ανθρώπινο μυαλό, χωρίς να τρελαθεί. Μιλώ γενικά, καθώς για το δικό μου μυαλό δεν είμαι πολύ σίγουρος.

Ανατροφοδοτούμενο Λάθος

Στο φανάρι βλέπω έναν τύπο με κομψό καφέ κοστούμι, να στέκεται κάτω από τον αδυσώπητο ήλιο. Ο τύπος μπορεί και δείχνει άνετος παρά την πανοπλία που φορά, δείγμα τού ότι μάλλον έχει κάνει μπάνιο μέσα στα αντι-ιδρωτικά καλλυντικά το πρωί. Eδώ και χρόνια, έχουμε σταματήσει να εκτιμούμε τις φυσικές μας μυρωδιές και καμιά γυναίκα δε σε πλησιάζει αν δεν έχεις πρώτα πασαλειφτεί με αποσμητικό. Ο άνδρας ποτέ δε μύριζε ωραία, η ωραία μυρωδιά είναι αυτή τού Axe Marine Deodorant. Περίεργο συμπέρασμα, αν αναλογιστεί κανείς ότι το ανθρώπινο είδος αναπαραγόταν για χρόνια χωρίς τέτοιου είδους σκευάσματα.

Ξέρω ΄γω, εχθρός τού καλού είναι το καλύτερο. Η τεχνολογία πρόλαβε τη δαρβινική εξέλιξη και υπερπήδησε τη φυσική επιλογή.

Αντίφαση

Γραβάτα, δαχτυλίδια/σκουλαρίκια. Εξυπηρετούν ακριβώς αντίθετους σκοπούς. Απ’ ό,τι καταλαβαίνω, η γραβάτα επινοήθηκε για να μπορούμε να φοράμε ένα κοστούμι πολλές φορές και να φαίνεται διαφορετικό όταν αλλάζουμε τη (φθηνότερη) γραβάτα. Για να μπορούμε να κάνουμε οικονομία, λοιπόν. Αλλά γιατί δεν κάνουμε το ίδιο και με τα παπούτσια; Τα καλά παπούτσια είναι κι αυτά ακριβά, γιατί δεν έχουμε ένα παπιγιόν και για αυτά;

Από την άλλη, τα δαχτυλίδια και τα σκουλαρίκια δεν εξυπηρετούν τίποτα. Για αυτό το λόγο η ύπαρξή τους είναι πολύ εντυπωσιακό γεγονός. Αν ξυπνήσω κάποιο πρωί και όλα τα δαχτυλίδια έχουν εξαφανιστεί από τον πλανήτη, δε νομίζω ότι θα το παρατηρήσω. Η βέρα αποτελεί εξαίρεση˙ ήταν ιδιοφυής επινόηση.


Άσυλο

Τα παραπάνω είναι απλώς μερικά παραδείγματα. Στον κόσμο που ζούμε, ένα σωρό πράγματα θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά. Τελικά βιώνουμε το σενάριο που έτυχε να πραγματοποιηθεί ή επιβλήθηκε, αυτό από όλες τις δυνατότητες. Σκέφτομαι όλες εκείνες τις στιγμές που τα γεγονότα πήραν μια συγκεκριμένη τροπή, αντί για μια άλλη που θα ήταν πιο πολύ τού γούστου μου. Πολλές-χαμένες-ευκαιρίες. Οι μισάνθρωποι του ενός σεναρίου, με μια διαφορετική τροπή των πραγμάτων, θα μπορούσαν να είναι οι πιο κοινωνικοποιημένοι άνθρωποι.

Άνθρωποι που δεν τρώνε άλογα, αλλά τρώνε γουρούνια. Που βάζουνε γραβάτα στο πουκάμισο, αλλά όχι παπιγιόν στα παπούτσια. Άνθρωποι που ερωτεύονται. Που διαμαρτύρονται για τους πολέμους, αλλά είναι στα μαχαίρια για την κυριότητα μιας γυναίκας ή για μια κληρονομιά. Που το 95% του πληθυσμού τους πιστεύει σε βιβλικά φαντάσματα και συχνά σε μεταθάνατον ζωές (το νούμερο ελέγχεται). Άνθρωποι που θέλουν να κρεμάσουν τους φασίστες. Αυτοί είναι οι λογικοί κι ως εκ τούτου οι άλλοι είναι οι τρελοί, έγκλειστοι στα ιδρύματα. Αλλά εκείνος ο τρόφιμος που νομίζει ότι είναι ο Χριστός θα ήταν ελεύθερος, αν εγώ κι εσύ νομίζαμε ότι είμαστε οι απόστολοι.

Στο So Long, And Thanks For All The Fish τού Douglas Adams, O Wonko The Sane έχει κτίσει το σπίτι του έτσι, ώστε η εξωτερική όψη των τοίχων να είναι προς τα μέσα. Ουσιαστικά έκλεισε όλο τον υπόλοιπο κόσμο “μέσα” κι έμεινε αυτός, με τη γυναίκα του, “απ’ έξω” (αποφάσισε να το κάνει όταν είδε τα κουτάκια με τις οδοντογλυφίδες να φέρουν οδηγίες χρήσεως, αυτό ήταν το κερασάκι στην τούρτα). Και στην πόρτα τού κόσμου κρέμασε την επιγραφή “Άσυλο”. Στο δικό μου μυαλό, κι εγώ έξω από το άσυλο είμαι, τουλάχιστο συναισθηματικά. Μα μια στο τόσο συναντώ άτομα που θέλω να τους τείνω το χέρι και να τους τραβήξω στον προσωπικό μου χώρο.

"They are playing a game. They are playing at not playing a game. If I show them I see they are, I shall break the rules and they will punish me. I must play their game, of not seeing I see the game."
R.D. Laing. Knots


ΥΓ. Υπό τους ήχους των Isis.
YΓ2. Η πρώτη φωτογραφία είναι από το Hellingly Mental Asylum. Η δεύτερη, από το εξώφυλλο του Evol των Sonic Youth.