Thursday, March 30, 2006

Χθες βράδυ, μέρος πρώτο

Το νόημα
(ένα ανεκδοτάκι*)


1:1 Ήταν κάποιος που από πολύ μικρός έψαχνε το νόημα της ζωής. Ρωτούσε, διάβαζε μανιωδώς, σκεφτόταν με ένταση και αυτοσυγκέντρωση, αλλά πουθενά δεν το έβρισκε. Και το όνομα αυτού ήταν Σιντάρτα.

1:2 Μεγαλώνοντας, ήρθε ο καιρός να διαλέξει κλάδο επιστήμης, οπότε σκέφτηκε να πάει στην Ιατρική, μήπως βρει το νόημα εκεί. Δίνει πανελλήνιες, περνάει πρώτος, αφού η αφοσίωσή του στο στόχο τον τοποθετούσε δύο κλάσεις πάνω από τους συνομήλικούς του, τελειώνει τη σχολή με άριστα 10, αλλά πουθενά το νόημα.

1:3 Δοκιμάζει στη συνέχεια να γίνει Φυσικός, Οικονομολόγος, Φιλόλογος κ.ά, ενώ ταυτόχρονα διέπρεπε σαν μουσικός συνθέτης, αλλά και σαν ημιεπαγγελματίας πολίστας. Πουθενά το νόημα.

1:4 Ερωτεύθηκε, παντρεύτηκε, έκανε παιδιά. Πουθενά το νόημα.

1:5 Άρχισε να ταξιδεύει ανά τον κόσμο, ψάχνοντας και συζητώντας το θέμα με διάφορους μεγάλους στοχαστές, σοφούς της εποχής. Κανείς δεν μπορούσε να τον πείσει. Πουθενά το νόημα.

1:6 Καθώς ο Σιντάρτα είχε ήδη αρχίσει να γερνάει, έμαθε πως το νόημα της ζωής το γνωρίζει ένας σοφός σε μια μονή, σε κάτι ημι-απάτητα μέρη της Ασίας. Ρώτησε, έψαξε για τη μονή, του πήρε χρόνια, αλλά τελικά τη βρήκε. Καθώς προχώρησε για να εισέλθει, μια καλόγρια τον σταμάτησε. «Ο σοφός προσεύχεται τώρα, στήστε τη σκηνή σας και περιμένετε, μπορεί να πάρει καιρό».

1:7 Και τα χρόνια πέρασαν, ο Σιντάρτα ήταν πλέον στα τελευταία του, και ο σοφός πράγματι εμφανίστηκε. «Έλα μαζί μου». Και ανεβαίνουν βουνά, και διασχίζουν λαγκάδια, και περνούν θάλασσες.

1:8 Και φτάνουν σε ένα ποτάμι.

1:9 Και ο σοφός σταμάτησε και ο σοφός εμίλησε, λέγοντας τα παρακάτω λόγια: «Το νόημα της ζωής είναι αυτό το ποτάμι».

1:10 Και ο Σιντάρτα εσκάλωσε και ο Σιντάρτα ελάλησε, «δε γίνεται, δεν είναι δυνατόν, δεν μπορεί το νόημα της ζωής να είναι αυτό το ποτάμι!».

1.11 Και ο σοφός εσκέφθηκε, και ο σοφός εσήκωσε τους ώμους, και ο σοφός αποκρίθηκε: «Λες;!».

Η συνέχεια εδώ...

* Βασισμένο, ασφαλώς, στο βιβλίο «Σιντάρτα» του Έσσε. Το ανέκδοτο δεν είναι δικής μου έμπνευσης, αλλά παραμένει το αγαπημένο μου εδώ και περίπου 10 χρόνια.

No comments: