Όμορφα κορίτσια, ωραία κορίτσια
Τα όμορφα κορίτσια στέκονται στη μέση τού παραθαλάσσιου μπαρ. Οι κινήσεις τους είναι ήρεμες σαν κυματάκια από μακρινές καρίνες στην απανεμιά. Μπορείς έτσι να τις θαυμάζεις σαν έργο τέχνης ή φυσικό τοπίο, χωρίς να αποσπάσαι από το ανθρώπινο της στιγμής.
Τα όμορφα κορίτσια είναι ωραία κορίτσια. Σαν λωτοί στη χώρα των λωτοφάγων, η ομορφιά τους έχει κάτι το υπεράνθρωπο, αλλά δε θα αντισταθεί στους θρομβωτικούς νόμους τού σύμπαντος. Τέτοιοι καρποί δρέπονται όσο είναι φρέσκοι και ζουμεροί. Το γνωρίζουν. Ποτέ δεν είναι πολύ νωρίς να εξασφαλίσουν το μέλλον τους. Μόλις το εξασφαλίσουν, βαριούνται το παρόν τους. Το γνωρίζεις.
Τα όμορφα κορίτσια περπατούν με χάρη στην ακροθαλασσιά. Τρελαίνεσαι με την καμπύλη του πέλματός τους πάνω στη λασπωμένη άμμο, τρελαίνεσαι να τις κοιτάς με φόντο τη θάλασσα και τις βραχονησίδες. Το μυαλό σου φεύγει όπως ο ιδρώτας στο απαλό αεράκι. Πού πάει; Κοιτά το Σούνιο από τα βράχια, μήνα Αύγουστο. Το έχεις κάνει αυτό ποτέ; Ο καυτός ήλιος λαμπυρίζει πάνω στη θαλασσινή επιφάνεια και προκαλεί το δέος. Θέλεις να ορμήσεις μέσα για να έρθεις σε επαφή με το θείο, δεν κρατιέσαι.
Τα όμορφα κορίτσια είναι θλιμμένα κορίτσια. Φύλακες στα κάλλη τους το κατακαλόκαιρο, γυμνοί επενδυτές πριν έρθει το φθινόπωρο. Θολωμένες όπως όλοι μας όσον αφορά στη σωστή εξαργύρωση των νιάτων. Μάτια υγρά και απλανή, λες και μπήκε ο γυιός τους στ’ αεροπλάνο για τα ξένα.
Τα όμορφα κορίτσια γυρνούν με παρέα στο δωμάτιο το βράδυ. Αν είσαι ακόμη αμάθητος, φοβάσαι μην το άγγιγμά σου χαλάσει την ομορφιά τους. Αυτές θα δέσουν τα πόδια γύρω σου και θα τραβούν απελπισμένα, σαν ιππείς που κοπανάνε τ’ άλογο για να μην τερματίσουν δεύτεροι. Αν είσαι μαθημένος, ξέρεις ότι ο σίγουρος δρόμος για να τις βυθίσεις στο παρόν είναι στα σύνορα του πόνου.
Τα όμορφα κορίτσια σε κοιτούν από το παράθυρο καθώς φεύγεις το πρωί. Διαλέγεις το δρόμο σου στην τύχη, σαν φιλάνθρωπος που αφήνει την περιουσία του να λεηλατηθεί από τούς φτωχούς. Γιατί τα όμορφα κορίτσια είναι ωραία κορίτσια. Και το ωραίο είναι σαν ρόδο*. Ζει όσο τα ρόδα. Μιαν αυγή.
-------------
ΥΓ1. Οι τρεις τελευταίες περίοδοι είναι από στίχους τού Φρανσουά Μαλέρμπ, από όπου έχει πάρει και το παρόν blog το όνομά του:
Ήτανε ρόδο κι έζησε
όσο τα ρόδα, μιαν αυγή.
ΥΓ2. Υπό τούς ήχους τού
Versus των Ez3kiel vs Hint.
11 comments:
Πόσο αγνός..
:-)
Αγνό, παρθένο ελαιόλαδο. Πάνω σε γυμνά, ηλιοκαμένα κορμιά.
Ανάμεσα στο φόβο και την επιθυμία γεννιέται το πάθος ενός άνδρα.
Για την ομορφιά πριν γίνει θύμα των αντιθέσεων. Για την ομορφιά που ρισκάρει αυτό που τοκίζει για εκείνον. Με κάθε επιλογή κι οι δυο αφήνουν πίσω κάτι απραγματοποίητο.
Συχνά κάνοντας κύκλους με έξοδο στον ίδιο χώρο. Χωρίς να εξασφαλίσουν καμία ιστορία ακόμα κι όταν τελειώσει.
υ.γ. πες μου όμως κάτι πιο σημαντικό για μένα ... η ανωνυμία υποδηλώνει ισότητα ή ανευθυνότητα;
Ανωνυμία εννοείς τη δική σου ή και τη δική μου;
Η δική μου ψευδωνυμία σημαίνει ανάγκη για περισσότερη ελευθερία, να μπορώ να γράφω ό,τι σκέφτομαι. Δεν είναι ανευθυνότητα όμως, δε μ' αρέσει η ανευθυνότητα. Έχω προσωπική άποψη για το πού χρωστώ ευθύνες και εξηγήσεις, δε μ' αρέσει να μού επιβάλλεται απ' έξω.
Η δική σου ανωνυμία, δεν ξέρω, να μάς πεις εσύ. Καλό θα ήταν πάντως
να χρησιμοποιείς ένα πρόχειρο ψευδώνυμο, ώστε να σε αναγνωρίσω αν μού ξανασχολιάσεις.
--------
Τον τοκισμό δεν τον κατάλαβα. Το ενδιαφέρον με τούς κύκλους στη ζωή είναι ότι στην πραγματικότητα δεν είναι κύκλοι, είναι σπειροειδείς κινήσεις. Ακόμη κι όταν νομίζουμε ότι κάνουμε κύκλους, η έξοδος είναι κάθε φορά αλλού.
άρα η ανωνυμία σ' αυτήν την περίπτωση είναι ισότητα αν υποθέσουμε ότι η ελευθερία δεν κάνει διακρίσεις. το ίδιο ισχύει για τη δική μου.
εννοώ ότι συνήθως δανείζει την αξία της με τοκο-ανταλλάγματα και σπάνια ρισκάροντας τη χαρίζει.
η έξοδος μπορεί να είναι κάθε φορά αλλού αλλά πάντοτε εντός της ίδιας σπείρας μέχρι να αλλάξει κάτι ριζικά, έτσι νομίζω.
οκ, με ονομάζω αυγούστα λόγω αυγούστου..
Αυγούστα, σύμφωνοι σε όλα.
Εκτός...
Αν θες να το πεις "ισότητα", ΟΚ, το λέμε ισότητα. Δεν είμαι σίγουρος πόσο σωστό είναι όμως. Για εμένα μπορεί κάποιος να βρει 5 χρόνια σκέψεων εδώ μέσα (κι αυτό είναι ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά τής ψευδωνυμίας). Για εσένα αντιθέτως, έχουμε όλα κι όλα δυο σχόλια. Αλλά εντάξει, το λέμε όπως θες.
ισότητα στην ελευθερία έκφρασης και όχι στο περιεχόμενο, η ισότητα περιεχομένου είναι καθαρά ουτοπικό.
Όμορφο κείμενο, ωραίο κείμενο.
Ακριβώς σαν τα κορίτσια σου.
Αυγούστα, δεκτόν!
Theorema (φοβερό nick), thanks! Αν και, θα έλεγα πως, τα κορίτσια και το κείμενο έχουν την ίδια σχέση που έχει το αντικείμενο με τη σκιά του.
Τα όμορφα κορίτσια περπατούν με χάρη στην ακροθαλασσιά. Τρελαίνεσαι με την καμπύλη του...πέλματός τους;;; Yeah right!
:p
Τα σέβη μου :))
Μάνο, σους!, θα μάς πάρουνε χαμπάρι!
(έλιωσα)
Post a Comment