Saturday, February 17, 2007

5 και να καίνε


Παίρνω κι εγώ με τη σειρά μου μια από τις σκυτάλες, μετά από πρόσκληση της Lucy, που έκανε ολόκληρο στριπτήζ για χάρη μας. Λοιπόν, πρέπει λέει να γράψω πέντε πράγματα για εμένα:

  • 1. Έχω συμφιλιωθεί με την ιδέα τού θανάτου, όχι όμως και με αυτήν τού ύπνου.

  • 2. Είχαμε έναν ελαττωματικό καθρέπτη στο πατρικό μου, που με έδειχνε παραμορφωμένο. Για χρόνια νόμιζα ότι είμαι έτσι.

  • 3. Από τα πράγματα που θα ήθελα να κάνω οπωσδήποτε πριν πεθάνω, έχει απομείνει μόνο ένα: να γίνω πατέρας. Είναι λιγάκι νωρίς, πάντως.

  • 4. Δεν πηγαίνω να ψηφίσω, δε βλέπω τηλεόραση (εκτός αν παίζει η Πανάθα), δε διαβάζω εφημερίδες ή περιοδικά. Βαριέμαι τρομερά το mainstream και την επικαιρότητα.

  • 5. Η γνώμη μου για τούς ανθρώπους είναι ότι είμαστε κάπως γελοίοι.


  • Ορίστε πού κατάντησα. Να γράφω κατά παραγγελία. Να δεις που σε λίγο θα γράφω και για κανένα Hotel Memory…


    Η σκυτάλη παραδίδεται σε:
    Mplim-Mplom
    Σελάνα
    Μια Παρέα
    Εύη (Breathe)
    Old Boy
    Παράξενος
    (λυγίζω ελαφρώς τούς κανόνες και παραδίδω σε 6 αντί για 5)

    24 comments:

    Παράξενος said...

    Γεια σου Thrass,
    Ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον.
    Ξέρει κανείς να μου πει ποιος το ξεκίνησε αυτό το πράγμα;

    Thrass said...

    Hallo, Παράξενε! Το πρώτο που πήρα χαμπάρι ήταν στο Μπλογκάκι, αλλά δεν ορκίζομαι. Αν σκέφτεσαι τίποτα ενδιαφέρον...

    Αλεξία Ηλιάδου (synas) said...

    Αυτό με τον ύπνο δεν το έπιασα... Υποτίθεται, πως τον ύπνο τον φοβόμαστε, γιατί μοιάζει με μικρό θάνατο. Αν έχεις συμφιλιωθεί με το θάνατο, γιατί όχι και με τον ύπνο;

    Lorelei Am Rhein said...

    Αυτό με τον καθρέφτη μού άρεσε ιδιαζόντως!
    Χα χα!
    Κι εγώ "λύγισα" τους κανόνες!
    Οπότε οk!

    ΥΓ.
    Ποιά είναι "αυτά";;;
    ;-))

    mplim-mplom said...

    Γαμώτο θα χαλάσω το ίματζ της περσόνας μου..Ας είναι.Μ'αρέσουν τα παιχνίδια(αν κ το συγκεκριμένο δεν έχει ιδιαίτερο σασπένς εδώ που τα λέμε) και μου τη σπάνε αυτοί που τα σνομπάρουν.
    Αυτό που σου συνέβη με τον καθρέΠτη είναι ομολογουμένως τραγικό, αλλά δε μπορώ να σου κρύψω ότι όταν διάβασα το "για χρόνια νόμιζα ότι είμαι έτσι" λύθηκα στα γέλια:ρρ
    Μερσί για τη σκυτάλη:)

    υ.γ: ωραία φωτό.

    evee said...

    !!!

    άλλο και ετούτο πάλι!
    thankx Thrass

    να σου πω δεν ξέρω αν θα γράψω 5 πράγματα για τον εαυτό μου

    με ενοχλεί να προσπαθώ να βρω 5 στάνταρ πράγματα για εμένα

    νομίζω ότι πια η βασική μου αρχή είναι ότι απολαμβάνω να αλλάζω. Το επιδιώκω δηλαδή. Τώρα, επειδή ίσως να μπορω να κινηθώ πιο ελεύθερα πάνω στο brief, όταν μου έρθει θα γράψω. Χαλαρά.

    φιλιά! :D

    selana said...

    Μάλιστα, ωραία τα κατάφερες Thrass. Δεν μου φτάνει που κάνω τα πρώτα δειλά βήματα στο χώρο μού ζητάς και στριπτήζ! :)

    Με τα 1 και 2 (κυρίως) που γράφεις αποδεικνύεται ότι η ομορφιά των παιχνιδιών κρύβεται στους ωραίους παίχτες.

    Σ’ ευχαριστώ για την πρό(σ)κληση :)

    Thrass said...

    Synas,
    Καλή ερώτηση. Όπως το βλέπω, η διαφορά έγκειται στο ότι ο ύπνος είναι, ενώ ο θάνατος, κατά μια έννοια, δεν είναι.
    Έτσι ο ύπνος είναι επαναλαμβανόμενος, μη δημιουργικός, κοινότοπος, χάσιμο χρόνου, κάτι μη ενδιαφέρον τέλος πάντων, σαν το πλύσιμο των πιάτων. Ο θάνατος δεν είναι τίποτα από όλα αυτά, απογυμνωμένος από καλές και κακές ιδιότητες.

    Λούσυ,
    Όταν αντιλήφθηκα ότι η εμφάνισή μου ήταν φυσιολογική, ήταν ένα σοκ άνευ προηγουμένου :)

    Μπλιμ,
    Παρακαλώ :)
    Για εμένα η φωτογραφία μπορεί να δείχνει τρία διαφορετικά πράγματα, αναρωτιέμαι ποιό από όλα βλέπει ο καθένας. Για το (2), δες τι έγραψα στη Λούσυ.

    Thrass said...

    Εύη,
    Φυσικά, χαλαρά! Έχεις δίκιο ότι αν το πάρει κανείς αυτό το παιχνίδι πολύ στα σοβαρά, δε βγαίνει άκρη. Έτσι αυτό που έκανα ήταν να γράψω τα 10 πρώτα πράγματα που μου ήρθαν στο μυαλό, διάλεξα τα 5 πιο ενδιαφέροντα, and that was about it. Το ποστ βέβαια έχει ημερομηνία, ποιός ξέρει πώς θα είμαστε αύριο...

    Σελάνα,
    Έτσι, έτσι, δε χαλαρώνουμε εδώ μέσα! Σ' ευχαριστώ :)

    Blogaki said...

    Δεν το ξεκίνησα εγώ!!! :)

    Αυτό με το θάνατο πώς το έκανες;; Νομίζω ότι δεν θα το καταφέρω ποτέ.

    ggl said...

    Όταν αρχίσετε το "περνά, περνά η μέλισσα" ή τα μήλα φωνάξτε με και εμένα έχω καιρό να τα παίξω.

    Thrass said...

    blogaki,
    Δεν ανέφερες πουθενά στο ποστ σου ποιός σε πρότεινε, οπότε φαντάστηκα ότι το άρχισες εσύ. Είδα και εκείνο το blog από τη Σερβία, αλλά δεν πρότεινε κανέναν. Ποιός άρχισε να προτείνει άλλους, ξέρεις;

    Για τη συμφιλίωση με το θάνατο:
    Δε μού ήταν εύκολο. Χονδρικά, τα στάδια που πέρασα ήταν δύο, όπως τα θυμάμαι: α) το πήρα απόφαση (προσωπικά με βοήθησε το ότι είχα ήδη γίνει άθεος) β) συνειδητοποίησα τα πλεονεκτήματα του θανάτου και επομένως, έχοντας μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα, την ομορφιά του. Καλή τύχη.

    GGL,
    σε αφήνω να ξανασκεφτείς τον τρόπο που το διατύπωσες.

    Blogaki said...

    Εμένα μου'ριξε το μπαλάκι η Proserpina που της το είχε ρίξει ο Σπύρος και πάει λέγοντας..

    Αδυνατώ να βρω πλεονεκτήματα στον θάνατο και οι αθεϊστικές μου αντιλήψεις δεν τον έχουν κάνει ούτε κατά διάνοια πιο συμπαθή! :) Οπότε μάλλον θα αφεθώ στον φόβο μου που τον έχω και πιο πρόχειρο...:)

    ggl said...

    Πειράζει που μου αρέσουν άλλα παιχνίδια; Εξομολογήσεις κάνω κάθε τρεις και λίγο.

    Anonymous said...

    Είχα έναν φίλο που μπαίνοντας στην είσοδο της πολυκατοικίας του έβλεπε τον εαυτό του στον καθρέφτη του διαδρόμου ΔΙΠΛΟ. Από τότε δεν ησύχασε ποτέ, ό,τι και να του λέγαμε (ακόμη στεναχωριέμαι που πίστεψε τον καθρέφτη κι όχι εμάς τους φίλους του). Θανξ για τα σχόλια στο μπλογκ μου, αν και τα ανακάλυψα τυχαία, ειδικά αυτό στον πάτο του μπλογκ. Ευτυχώς που δεν έχω πολλά σχόλια οπότε έχω περισσότερες πιθανότητες να θυμάμαι τα νούμερα. Θα πρέπει να ενσωματώσουμε κάποιο javascript καμπανάκι στο layout να προειδοποιεί όταν υπάρχει καινούριο σχόλιο σε παλιό ποστ προκειμένου να απαντάμε ;))

    Thrass said...

    blogaki,
    νομίζω ότι είμαι πιο αισιόδοξος για εσένα, από ό,τι είσαι εσύ :)

    GGL,
    OK, φυσικά και δεν πειράζει.

    Senso,
    Αυτό που ζητάς, γίνεται! ΟΚ, stay with me:
    - Πας στo "Settings" τού blog σου.
    - Από τα tabs στη δεύτερη γραμμή, διαλέγεις "Comments".
    - Σε πάει στην οθόνη με τις επιλογές για τα Comments. Τελευταία επιλογή είναι να δώσεις μια email address ("comment notification address"), ώστε να σε ειδοποιεί κάθε φορά που έχεις comment (σου στέλνει email με το σχόλιο και σε ενημερώνει σε ποιό κείμενο είναι).
    - Μετά που θα γράψεις την email address, πατάς "Save Settings" and you 're done.
    Αν χρειάζεσαι πιο αναλυτικές οδηγίες, let me know!

    To φίλο σου τον καταλαβαίνω απόλυτα...

    Anonymous said...

    θανξ thrass και ήταν τόσο εύκολο. Καθόμουν που και που και κοίταζα τα σχόλια για πιθανές αλλαγές (πολύ κουραστικό).

    david santos said...

    Αυτή η εργασία είναι πολύ καλή. Αγαπώ τον πολιτισμό ελληνικά. Tnak εσείς

    Mogwai said...

    Πολύ όμορφα τα 5 σημεία εκτός αυτο με τον Βάζελο τι το θελες βρε παιδακι μου....
    Και αν από ολα τα πράγματα που θα ήθελες να κανεις στη ζωή σου έχεις ένα ακόμη, τι να πω ζηλεύω ( οχι βέβαια την ευχή αλλά την ποσοτητα 1 και παπαλα).

    οι σκιές μιλάν said...

    το 5 όλα τα λεφτα.

    cindaki said...

    Καλόν ύπνο λοιπόν!...

    Thrass said...

    Mogwai,
    δεν ξέρω αν είναι τόσο θετικό, ειδικά όταν σού έχει μείνει μόνο ένα. Γιατί με το που θα συμβεί και αυτό, μετά θα πρέπει να επινοήσω επειγόντως κι άλλα "οπωσδήποτε".

    Σκιές Μιλάν,
    Καλώς το πιο ωραίο nickname της μπλογκόσφαιρας! Thanks, man :)

    Σόφι,
    η καλύτερη ευχή! Κι όνειρα γλυκά.

    zouri1 said...

    Νομιζω οτι για το 1 ειναιπολυ νωρις.Για το 3 εχεις αργησει λιγο.

    Thrass said...

    Το πρόβλημα θα ήταν να έχουμε αργήσει για το (1), οπότε ΟΚ :)