Γεωμετρία τού καλού μύλου
Ο Α έχει περάσει στο παρελθόν από το στάδιο του καλού μύλου που όλα τα αλέθει. Εκείνο το διάστημα, γοητευτικές και αδιάφορες γυναίκες εναλλάσσονταν στο κρεβάτι του με τυχαία σειρά. Ας αναφέρω τα κίνητρά του: το ένα ήταν ο πειραματισμός με το νέο του παιχνίδι, την ερωτική ζωή˙ το άλλο, τα συμπλέγματα ασκήμιας που του είχε φορτώσει η εφηβεία. Κι έτσι έγινε ένας καλούτσικος μύλος, που άλεθε τα περισσότερα. Έχει βγει από αυτό το στάδιο εδώ και χρόνια, όμως το παρελθόν τού καλού μύλου ακόμα τον κυνηγά και τον πληγώνει.
Η Γ1 δεν ήταν ιδιαίτερα όμορφη, ούτε ταίριαζε μαζί της στο ελάχιστο. Της φερόταν καλά, πάντα φέρεται καλά, αλλά θεωρούσε ότι μετρούσε περισσότερο από εκείνη στο ερωτικό χρηματιστήριο και ίσως τελικά τής έκανε χάρη που την άφηνε να τον αγγίζει. Ω, η έπαρση! Ένιωθε σπουδαίος δίπλα της με το λάθος τρόπο, αν μπορούμε να υποθέσουμε ότι μπορεί αυτό να συμβεί και με τρόπο σωστό. Φαντασιωνόταν τις άλλες γυναίκες να τους κοιτούν και να σκέφτονται, δεν είναι δυνατόν, κοιτάξτε!, αυτός με αυτήν, όχι, όχι, θα έπρεπε να είναι αυτός κι εγώ, εγώ είμαι καλύτερη, είναι τόσο φανερό!
Τη λυπόταν τη Γ1. Αλλά αυτή ήταν η συμφωνία μες στο μυαλό του˙ αυτή θα μπορούσε να τον αγγίζει και, ως αντάλλαγμα, αυτός θα μπορούσε να τη λυπάται, με ταυτόχρονο κλείσιμο του ματιού προς τις άλλες γυναίκες.
Και κάποτε σταματά ο μύλος να είναι καλός. Γιατί ο μύλος ερωτεύεται και κάνει έρωτα με αυτήν που έχει ερωτευθεί. Αργότερα αυτή τον παρατά. Κι εγώ, ποιός είμαι εγώ; Είμαι ο μύλος; Ήμουν η Γ2. Είμαι η Γ1; Κοιτώ τα μάτια που μ’ απορρίπτουν. Κάτι μού θυμίζουν.
Θα παίρνω φόρα πάνω στο Ροσινάντε και θα πέφτω πάνω σου ξανά και ξανά. Αυτή θα είναι η τιμωρία μου.
“μπορεί, από άλλη σκοπιά, να διαπιστωθεί ότι μ’ αγαπά αυτός που εγώ δεν αγαπώ˙ η κατάσταση αυτή όχι μόνο δε με βοηθά (είτε ως παρεπόμενη δωρεά είτε ως αντίδοτο), αλλά μου είναι και επώδυνη: βλέπω τον εαυτό μου μέσα στο άλλο που αγαπά χωρίς να αγαπιέται, ανακαλύπτω μέσα του τις κινήσεις τής δικής μου δυστυχίας, αλλά, στην προκειμένη περίπτωση, εγώ είμαι ο ενεργός παράγοντας της δυστυχίας αυτής: αισθάνομαι, ταυτόχρονα, θύμα και θύτης.”
Ρολάν Μπαρτ, Αποσπάσματα του ερωτικού λόγου, εκδ. Ράππα, 1977, σελ. 153-154.
---------------
ΥΓ. Υπό τους ήχους των Bloc Party, με ιδιαίτερη έμφαση στο Banquet (Boys Noize Remix).
ΥΓ2. Το βιβλίο τού Μπαρτ είναι ευγενική χορηγία τής Μαρκησίας τού Ο.
19 comments:
Το απόλυτο: Ο Α1 ερωτεύεται τη Γ1 και αντιστρόφως.
Σπανίζει όμως. Και όσο δεν έχεις την τύχη να είσαι μέρος του απόλυτου, τι κάνεις; Συμβιβάζεσαι ή υποφέρεις καθημερινά;
Ειλικρινά, ρωτάω γιατί δεν γνωρίζω την απάντηση. Υποψιάζομαι ότι στην περίπτωση αυτή δεν κάνει κανείς συνειδητή επιλογή για το πώς θα συνεχίσει αλλά αντιδρά ανάλογα με τη φύση του.
Hallo, Άστεγε Αντώνη! Πολύ καλή ερώτηση! Εμ... άλλη ερώτηση; :)
Δεν έχω ιδέα. Αυτό που έχω δει είναι ότι τέτοια ζευγάρια μένουν μαζί για μερικούς μήνες (ώστε να υπάρχει "δράση") και μετά ψάχνουν για τον επόμενο σύντροφο, με τον οποίο θα μείνουν πάλι για μερικούς μήνες κλπ, μέχρι να βρεθεί ο κατάλληλος. Έτσι δε μένουν "στεγνοί", αλλά ούτε συνηθίζουν στη μετριότητα (με βάση τις επιθυμίες τους).
Από την άλλη, μου είχαν δείξει κάποτε σε ένα πάρτυ ένα ζευγάρι αμοιβαίου έρωτα! Ήταν απίστευτο θέαμα, δεν ξέρω αν έχω ξαναδεί κάτι τέτοιο. Τα δυο παιδιά ήταν σαν λιπόθυμα στην αγκαλιά που τους έδενε.
Thrass έπαθα ζημιά διαβάζοντας το κείμενό σου...Λες και κάποιος έβγαλε στην επιφάνεια τους φόβους μου. Είχε δίκιο ο πατέρας μου που μου έλεγε οτι ο έρωτας στην ουσία είναι πόλεμος κι όχι ειρήνη. Και εσύ μια μάχη περιγράφεις εδώ, αρκετά βιωματικά θα έλεγα. Ελπίζω όσα περιγράφεις να μην τα βιώνεις τώρα, σκληρό πράγμα η αγάπη κακά τα ψέματα. Κι εγώ που σου γράφω τώρα, είμαι σούπερ ερωτευμένη και συχνά αναρωτιέμαι αν ο φίλος μου είναι το ίδιο ή λιγότερο. Πάντα στη σχέση ένας έχει μεγαλύτερη ασφάλεια. Αλλά τι νόημα θα είχε και μια ζωή χωρίς μεγάλα ρίσκα; Εγώ προτιμώ να ρισκάρω κι ας χτυπιέμαι μετά, παρά να ζω προστατευμένη από τα τείχη που θα έχω υψώσει.
είναι δύσκολο να είσαι ωραίος. ρώτα με κι εμένα τι τραβάω.
:)
αφού να φανταστείς έκοψα το τσιγάρο μπας και παχύνω
Θα πω κάτι που θα φανεί πολύ σκληρό, αλλά νομίζω ότι τελικά ο καθένας έχει δίπλα του αυτόν που του αξίζει όσο κι'αν τα φαινόμενα απατούν.
Επί της ταμπακιέρας: Γιατί ο Α ήταν με κάποια που ούτε καν του άρεσε εμφανισιακά, πόσο μάλλον που δεν ήταν ερωτευμένος μαζί της? Γιατί η Γ1 ήταν με κάποιον που έβλεπε ότι δεν ήταν ερωτευμένος μαζί της και αρκούνταν στο να της φέρεται απλά καλά?
Συμπέρασμα: και οι 2 τίγκα στην ανασφάλεια και μοιάζει σαν να υπέγραψαν ένα σιωπηρό συμβόλαιο για να ναρκώνουν τις ανασφάλειές τους. Ναι, οκ, όλοι έχουμε ανασφάλειες, αλλά όταν αυτές οι ανασφάλειες δρομολογούν σχέσεις, δεν μπορούν παρά να είναι άρρωστες αυτές οι σχέσεις.
Μερικές φορές σκέφτομαι τρομακτικά απλοικά..
Χωρίς να είμαι ψυχολόγος θα αποτολμήσω να πω ότι αν δεν συντρέχουν άλλοι λόγοι που να ισοφαρίζουν την επιλογή του "ωραίου" με την "άσχημη" -όπως ψυχική αλληλουχία- υπάρχει μάλλον ο φόβος της εγκατάλειψης πίσω από αυτή την επιλογή. Με μια άσχημη είσαι πάντα ασφαλής. Υπάρχουν όμως πάντα οι εκπλήξεις...:)
Ladychill,
ως συνήθως, θα επικαλεστώ το ότι δεν έχει σημασία αν τα βιώνω τώρα ή όχι, καθώς με διαβάζουν και μερικοί γνωστοί μου :)
Συμφωνούμε για τα ρίσκα, αυτό είναι το παιχνίδι. Κι όταν τρώμε τα μούτρα μας, το φταίξιμο είναι όλο δικό μας. Το καλό λοιπόν που μας θέλω, είναι να έχουμε προλάβει να απολαύσουμε την κατάσταση όσο γίνεται περισσότερο, ε; Καλή τύχη!
Gelial,
Τι να σου πω, πλακώσατε το Σάββατο όλοι οι δίμετροι με αποτέλεσμα να ψάχνω μέρος να κρυφτώ! :)
Πάντως έχεις δίκιο για το κάπνισμα και την ομορφιά, το τσιγάρο μου δίνει κι εμένα γοητεία με διάφορους τρόπους:
- δεν τρώγω τόσο συχνά τα νύχια μου.
- με αναγκάζει να πηγαίνω για τρέξιμο για να διατηρώ καλή φυσική κατάσταση.
- Μου κόβει την όρεξη.
- Ακόμα κι όταν έχω όρεξη, δεν έχω λεφτά για να φάω, καθώς τα έχω ξοδέψει όλα στα Marlboro.
Πάντως δεν είναι απαραίτητο να κόψεις το κάπνισμα για να βάλεις κιλά. Μπορείς απλά να πατήσεις έναν παχινό.
Μπλιμ-Μπλομ,
Δε διαφωνώ, νομίζω. Αλλά αν το κοιτάξουμε κατάματα, πόσο υγιής είναι μια μονογαμική σχέση, ούτως ή άλλως; Δεν ξέρω. Πόσο υγιής είναι μια ελεύθερη σχέση; Πάλι δεν ξέρω. Αλλά σίγουρα συμφωνώ πως ο καθένας έχει αυτό που του αξίζει, συνήθως.
Ντιάνα,
μόλις είδα το σχόλιό σου και θα χρειαστεί να το σκεφτώ.
Αν το κοιτάξουμε κατάματα, απόλυτα υγιής δεν είναι καμμία σχέση αφού δεν είναι απόλυτα υγιής κανένας μας. Το ζήτημα, όμως, είναι οι σχέσεις που κάνουμε να σκοτώνουν τα μικρόβιά μας και όχι να τα πολλαπλασιάζουν, πόσο μάλλον να δημιουργούνται στη βάση αυτών. Τελοσπάντων(πόσο τη μισώ αυτή τη λέξη!) θεωρητικά μιλώντας..
Αν τα κοιτάξουμε όλα κατάματα, θα χάσουμε όλα αυτά που περνάνε δίπλα μας..Καλό είναι να λοξοκοιτάμε που και που..:)
Μπλιμ,
Συμφωνούμε. Αλλά δες και το σχόλιο του Αντώνη παραπάνω, τι κάνει κανείς όσο δε βρίσκει αυτό που θέλει; Βρίσκει υποκατάστατα, έτσι δεν είναι; Και τότε πρέπει να φροντίζει να φθείρεται όσο το δυνατόν λιγότερο, αλλά δεν είναι πάντα εύκολο.
Ντιάνα,
'Εχεις δίκιο. Όπως λέει και το ρητό, "αν παντρευτείς όμορφη, θα σε απατήσει, αν παντρευτείς άσχημη, θα την απατήσεις". Καλά έκανες και ανέφερες την περίπτωση της ψυχικής εγγύτητας, που φρόντισα κι εγώ να την εξαιρέσω από την ιστορία τού κειμένου.
Αλλά όπως ανεφέρθηκε και παραπάνω, είναι και το τι βρίσκει κανείς μια δεδομένη στιγμή. Η μοναξιά δεν είναι για όλους.
H μοναξιά δεν ειναι για όλους
(επανέλαβε και η Αντουανέτα για να το θυμάται)
Στο παιχνίδι του έρωτα όλοι είμαστε ταυτόχρονα θύτες και θύματα.
There's no other way...
Y.Γ. Επιτέλους, επανέφερα το blog μου στην φυσιολογική του κατάσταση!
:-)
Δεσελένε Μαρία,
Είδα κάποια που σου έμοιαζε (στο "Ζέστες", κοίτα τα avatars).
Λούσυ,
Συμφωνούμε.
Έρχομαι να τα δω.
Ναι...μάλλον εξωτερικά μονάχα..
Γαμω το βιβλιο του Μπαρτ, το αγαπω πολυ
Είναι σαφώς προτιμοτερο να αγαπάς χωρίς ανταπόκριση από το να είσαι ο αποδέκτης μιας αγάπης που δεν την επιθυμείς.
Debby, τη σκέψη που διατυπώνεις τη συνάντησα για πρώτη φορά σ' ένα διήγημα του Έσσε (Χούμπερτ τον έλεγαν τον ήρωα; δεν είμαι σίγουρος). Τότε σκέφτηκα ότι ο Έσσε έλεγε μαλακίες. Τώρα όμως συμφωνώ.
Εγώ πάλι κάτι ανάλογο διάβασα στο βιβλίο του Στέφαν Τσβάιχ, Ανυπόμονη Καρδιά.
Εντελώς απλουστευμένα αν το δεις, αν κάποιος αγαπάει χωρίς ανταπόκριση, αυτός ο ίδιος είναι υπαίτιος του προβλήματος του. Αρα πιο ευκολα μπορεί να βρει την λύση.
Ενώ αν είσαι αποδέκτης ενός έρωτα που δεν επιθυμείς, αυτόματα έχεις ένα πρόβλημα που δεν εξαρτάται από σένα, αλλά από έναν άλλον άνθρωπο που δεν ξέρεις πως θα αντιδράσει αναλόγως την συμπεριφορά σου.
Sorry, I'not speak greek,
σχόλια καθυστερημένα:
o alexiev που δε μιλά ελληνικά -πού ξεφύτρωσε- είναι καλός φωτογράφος.
ο γλύπτης Τάκης είχε δώσει μία συνέντευξη στο v στην οποία έλεγε ότι στα νιάτα του κοιτάζοντας στον καθρέφτη την ομορφιά του ένοιωθε τόση δύναμη ώστε να εκδικείται μετά τους εχθρούς τους παίρνοντας τους τις γυναίκες ή τις κόρες. πέρασν τόσες θεές από τη ζωή του χωρίς να μείνει με καμία γεγονός που μετανιώνει στα 80 που είναι πιά αργά. θα ήθελα να μιλήσω με τον Τάκη και όχι μόνο για τους μαγνήτες του.
Post a Comment