Ζέστες
Κυκλοφορεί τόσο γυμνό στους δρόμους, που αναρωτιέμαι μήπως τα πράγματα αντιστράφηκαν και οι γυναίκες πάνε πλέον στις παραλίες ντυμένες.
Δυστυχώς το πράγμα δε σταματά εκεί. Έχω συλλάβει τον εαυτό μου να εκνευρίζεται σφόδρα με τις αιθέριες υπάρξεις που εισχωρούν σε επαγγελματικούς, ή και καθαρά πνευματικούς, χώρους, φορώντας για φουστανάκι ένα μαντιλάκι και για μπλουζίτσα το ισοδύναμο μιας κονκάρδας.
Μπορεί κάποιος τώρα να διαβάζει και να σκέφτεται ότι έχω την πνευματική ανάπτυξη ενός ορακουτάγκου, αλλά σας παρακαλώ να με κατανοήσετε: ποιός μπορεί να δουλέψει μέσα σε ένα στριπτηζάδικο, εκτός αν είναι νταβατζής ή ένας νομπελίστας που σίγουρα αστειεύεται;
Δεδομένου ότι ακόμα ο απόλυτος γυμνισμός στους εργασιακούς χώρους απαγορεύεται, αντιλαμβάνομαι πως πρόκειται για θέμα ορίων:
α) Ποιά είναι η αποδεκτή γυμνή επιφάνεια (σε τετραγωνικά εκατοστά) που θα πρέπει να επιτρέπεται σε ένα γυναικείο κορμί;
Για το πρώτο ερώτημα ο νους μου ταξιδεύει προς την Άπω Ανατολή, εκεί που οι γυναίκες δείχνουν μόνο τα μάτια τους και οι άνδρες είναι ήρεμοι και ευτυχισμένοι. Τους κοροϊδεύουμε βέβαια, ακριβώς όπως θα μας κοροϊδεύουν κι εμάς οι μελλοντικοί ολόγυμνοι Έλληνες, που θα αναρωτιούνται τι είδους καθάρματα ήμαστε και αναγκάζαμε τις γυναίκες να φορούν μαντιλάκια και κονκάρδες σε τέτοιες θερμοκρασίες.
β) Και ποιά σωματικά χαρακτηριστικά μπορούν να εκτίθενται;
Αυτό είναι καθαρά θέμα γούστου. Στην Ανατολή οι γυναίκες καλύπτουν όλο το σώμα τους στα μαύρα, εκτός από τα μάτια, ενώ στη Δύση είναι γυμνές και φορούν μαύρα γυαλιά για να μην αναγνωρίζονται από τους συγγενείς τους.
Προσπάθησα να επιχειρηματολογήσω στο γραφείο ότι οι θηλυκές θα πρέπει να κρύβουν περισσότερο δέρμα, καθώς το βρίσκω πολύ σέξυ και εμποδίζει την αυτοσυγκέντρωσή μου. Αρνήθηκαν. Τις μήνυσα με βάση το ότι αποτελούν τροχοπέδη για την επαγγελματική μου εξέλιξη. Τελικά το δικαστήριο αποφάσισε πως οφείλω να προσέρχομαι στο χώρο με σκούφο, γάντια και μακριά τζηνς, δεδομένου ότι η δικαστίνα έβρισκε τις τρίχες μου πολύ αρρενωπές και έπρεπε να τις κρύβω. Για λόγους αισθητικής, αναγκάστηκα να φορώ και παλτό για να ταιριάζει με τα υπόλοιπα.
Πριν κάποια χρόνια είχα σταματήσει να πηγαίνω στην παραλία, καθώς τα γυμνά κορμιά με άναβαν, με αποτέλεσμα να περνώ όλη την ώρα μου κάνοντας ηλιοθεραπεία μπρούμυτα. Πλέον έχω συμβιβαστεί και έχω μάθει να μένω ψύχραιμος μπροστά στο γυμνό γυναικείο σώμα, ακόμα κι όταν αυτό παίζει ρακέτες. Όλοι το εκτίμησαν πάρα πολύ αυτό το γεγονός, εκτός από την κοπέλα μου, που με άφησε. Αλλά μπορώ ξανά να πηγαίνω στις παραλίες.
---------------------------
YΓ. Υπό τους ήχους του “Experimental Jet Set, Trash and No Star” των Sonic Youth.
ΥΓ2. Φωτογραφία: λεπτομέρεια από το εξώφυλλο της πρώτης έκδοσης του “Electric Ladyland”, των Jimi Hendrix Experience.
28 comments:
Thrass, και μόλις έλεγα σε μια αιθέρια ύπαρξη πόσο καλό χιούμορ έχεις.
Κρεοπωλείον η Χαλκιδική...
Και γιατί ένα ωραίο η ένα άσχημο βυζάκι είναι πιό προκλητικό απο έναν ωραίο ή άσχημο αγκώνα?
Πάντα είχα αυτή την απορία
:)
Λοιπόν...Γενικά, συμφωνώ μαζί σου. Ειδικά, θα σου πω το κοινότυπο ότι το ρούχο(ή η απουσία του ρούχου) δεν είναι προκλητικό από μόνο του, αλλά ο τρόπος που το φοράς μπορεί να το κάνει προκλητικό και σ'αυτό επιμένω!Δυστυχώς, το αποτέλεσμα αυτής της μαζικής γύμνιας είναι αυτή η ψυχραιμία, στην οποία αναφέρεσαι στο τέλος του κειμένου, η οποία μπορεί να εξελιχθεί πολύ εύκολα σε απάθεια...Τραγικό!
Παράκληση: βγάλε επιτέλους αυτό το word verification :{ Δε διαθέτω την υπομονή να ξεχωρίζω τα γράμματα! Τί συστήματα είν'αυτά! :)
GGl,
thanks για το κοπλιμάν. Ελπίζω να είναι απλώς το ζέσταμα, για να κατευθυνθούν τα επόμενα προς την αιθέρια ύπαρξη ;)
Δεσελένε Μαρία,
Δεν έχω ιδέα. Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι οφείλεται σε αναπαραγωγικά ένστικτα, αλλά πιστεύω ότι οι αγκώνες είναι πολύ σημαντικοί για την ερωτική πράξη, ιδιαίτερα οι ανδρικοί.
Μπλιμ-Μπλομ,
Συμφωνούμε απόλυτα για την ψυχραιμία!
Αυτό που λες όμως για τον τρόπο που φοριέται το ρουχαλάκι, δεν το καταλαβαίνω.
Το word verification παραμένει, μέχρι να πειστώ ότι συνεχίζεις με το blog σου. Είναι εκβιασμός, yes. Θα το αφαιρέσω μετά που θα ποστάρεις, για να ελέγξω αν η κατάσταση με το spam είναι τόσο άσχημη όσο παλιά.
Να απλώνεις τη ψάθα σου δίπλα στο κύμα ώστε να μη βλέπεις παρά μόνο τη Θάλασσα.
αυτό το κείμενο με πόνεσε...
ενδιαφέρον θέμα, παράξενη προσέγγιση κι όμως τόσο αληθινη.
Dianathenes, προσπαθώ, αλλά μου αποσπούν την προσοχή οι γοργόνες!
Πώς προφέρεται το νικ σου;
Παράξενε, ή θα το προσέγγιζα το θέμα έτσι ή θα άρχιζα να κτυπώ το κεφάλι μου πάνω στο πληκτρολόγιο.
Τουλάχιστο δεν είμαι ο μόνος που θεωρεί την κατάσταση κάπως παρανοϊκή!
Δεν έφταιγε ο Παράξενος τα blog του google τα είχαν παίξει χθες.
Το ξέρω, GGL. Δε διαμαρτυρήθηκα!
Συγγνώμη, σήμερα έχω λαλήσει εγώ, άλλα έγραψες και άλλα κατάλαβα…έκανα και εγώ την παραξενιά μου. lololo
Ε λοιπόν ναι!
Το ευχαριστήθηκα το γραπτό!
Να προσθέσω μια εικόνα από τις δικές μου εμπειρίες...
...Απρίλιος, Παρασκευή πρωί, στην λαική αγορά του Πραβίου, εθεάθη νεαρά με μπουστάκι αμάνικο και σορτσάκι ως τον αφαλό, η οποία πεσμένη επάνω στον πάγκο με τα αντίδια, εκλιπαρούσε για μια ζακέτα...είχε ρίγη λέει...γιατί κάτι έφαγε και την πείραξε!!!
Έλεος κορίτσι μου!
Που πας Απρίλη μήνα στο παζάρι με τα μπανιερά σου?
Λίγος ήλιος βγήκε...
μην το κάνουμε και θέμα!!!
Κουκουβάγια
Andy, θα της κάνω δώρο ένα ανεμιστηράκι στη γιορτή της. Η κυρία θα πρέπει να αποφασίσει αν θέλει να είναι η ίδια δροσερή ή ο άνδρας της θερμός. Σφαίρα παλιοτούφεκων.
Κουκουβάγια, πες τα, γιατί βλέπω πως μόλις ξεσηκώθηκαν οι πρώτες αντιδράσεις!
μήπως είσαι λίγο υπερβολικός; μήπως υπάρχουν και γυναίκες που τις πνίγει το αναπαραγωγικό ένστικτο και θα μπορούσατε να ανταλλάξετε απόψεις; συνήθως αυτές που εκθέτουν το σώμα τους δεν τις πνίγει κανένα ένστικτο....από στατιστική μελέτη.....αγόρασα ένα καφέ μακρύ φόρεμα λίγο see through με ένα άνοιγμα μπροστά που φοριέται χωρίς στηθόδεσμο ή με στηθόδεσμο με σιλικόνη έμπροσθεν αλλά το κείμενο σου με κάνει α) να μή το φορέσω στη δουλειά (σιγά μη το έβαζα) β) να μη το βάλω ούτε βράδυ για συμπαράσταση. a propos για κάποιους που θεωρούν το ρούχο συνώνυμο της αισθητικής ή της πρωτοπορείας η πρόκληση αποτελεί αντίθεση στο μικροαστισμό. το αγαπημένο μου ρούχο από μικρή ήταν ένα πουκάμισο Yves Saint Laurent από διάφανη οργαντίνα. :)
Κατερίνα, όπως το δει κανείς. Σε συγκεκριμένες χώρες (ή εποχές), οι ανάλαφρα ντυμένες θα είχαν παραδοθεί στην πυρά. Αλλού, θα ήταν ακόμα και "συντηρητικές".
Ας μην περαστώ για μισογύνης, τον πόνο μου είπα. Και δε νομίζω ότι είμαι "συντηρητικούρα", γενικά.
Παρεμπιπτόντως, τα μπαρ και οι βραδινές έξοδοι είναι διαφορετική υπόθεση, πιστεύω. Εκεί θα δικαιολογούσα ακόμα και το γυμνισμο, αρκεί να μην τον συνοδεύω εγώ :)
Και δε νομίζω ότι είμαι "συντηρητικούρα", γενικά.
Παρεμπιπτόντως, τα μπαρ και οι βραδινές έξοδοι είναι διαφορετική υπόθεση, πιστεύω. Εκεί θα δικαιολογούσα ακόμα και το γυμνισμο, αρκεί να μην τον συνοδεύω εγώ :)
ουπς μήπως τελικά είσαι λίγο;
κτητικός, συντηρηση ή έχεις εξ' ιδίων αντίληψη για το πως ενα διαστροφικό βλέμμα ασελγεί νοερά πάνω στο αντικείμενο του πόθου σου;
αν σχετίζεσαι μόνο εσύ, οι άλλοι απλά βλέπουν. δεν είσαι φίλος του Μπατάϊγ..... ;)
Κοίτα, έχω και "συντηρητικές" πλευρές. Δεν έχω το άγχος να ακολουθώ το μοντέρνο, κρίνω με άλλους τρόπους. Για αυτό δεν είμαι "συντηρητικούρα", αλλά ούτε και υπερ-μοντέρνος.
Δεν είναι το διαστροφικό βλέμμα των άλλων που με ενοχλεί, είναι η ανάγκη τής εκάστοτε συνοδού να τραβήξει αυτά τα βλέμματα πάνω της. Εκείνη τη στιγμή παύω να είμαι περήφανος που τη συνοδεύω.
Είναι όπως όταν ο φίλος σου φλερτάρει με άλλες μπροστά σου, αθώα, αλλά πάντως φλερτάρει. Αν και ελπίζω να μη σου έχει συμβεί.
Συνεπώς η σωστή λέξη θα ήταν "κτητικός", ναι.
Ποιός είναι ο Μπατάιγ;
Τώρα ανόιγεις μεγάλο θέμα. Τελικά δεν θα καταλάβω τους άντρες ποτέ γιατί μάλλον η κοινωνία εγγράφει με πολύ διαφορετικό τρόπο στα μυαλά τους τις έννοιες του ανήκειν, του άλλου φύλου, της προοδευτικότητας κ.α. Είσαι και Έλληνας απ' την άλλη. Για αυτόν που δεν ξέρεις δώσε μου ένα ταχυδρομικό κουτί (post box εις την αγγλικήν) να σου στείλω ένα βιβλίο. :)
γιατί να μην είσαι προοδευτικός τι μπορεί να σε εμποδίζει? για το θέμα αυτό σε σχέση με τα blogs θα στείλω ένα mail.....
μου έχουν συμβεί τρομερότερα πράγματα από αυτό που εύχεσαι να μη μου είχε τύχει, το οποίο είναι πολύ χειρότερο από το provocative ντύσιμο που μπορεί να είναι για σένα ή να είναι αυτή....αλλά οι σοβαρά επικίνδυνοι ποτέ δεν το κάνουν μπροστά στα μάτια σου!
Ζωρζ Μπατάϊγ (Γαλλία, 1897-1962) μετά από μια νεανική έντονη μυστικιστή διάθεση, ασχολήθηκε με τον Νίτσε, την ψυχανάλυση, τη φιλοσοφία, τη θρησκεία, τη θεολογία, την ανθρωπολογία και συναναστράφηκε τους υπερρεαλιστές χωρίς ποτέ να προσχωρήσει καθαρά στις γραμμές τους. Παρακολούθησε τα μαθήματα του Alexandre Kojeve για τον Hegel, ο οποίος μαζί με τον Νίτσε και τον μαρκήσιο ντε Σαντ θα γίνει ένας από τους άξονες αναφοράς της σκέψης του. Το 1924 διορίζεται στην Εθνική βιβλιοθήκη της Γαλλίας. Το 1928 δημοσίευσε με ψευδώνυμο την Ιστορία του ματιού (ελλην. έκδ. ?γρα 1980).
http://www.greekbooks.gr/web/Book/cv.aspx?AuthorID=31767
''Τα όντα που τελούν την αναπαραγωγή και εκείνα που προέρχονται από αυτήν, είναι όντα ξεχωριστά το ένα από το άλλο, που διαχωρίζονται από μιαν άβυσσο, μια συναρπαστική ασυνέχεια. Ως άτομα, πεθαίνουμε μοναχικά μέσα σε μιάν ακατανόητη περιπέτεια ,νοσταλγούμε ωστόσο τη χαμένη αλληλουχία. Η αφροδίσια δραστηριότητα της αναπαραγωγής, μία από τις ανθρώπινες μορφές της οποίας αποτελεί ο ερωτισμός, μας βοηθά να την ξαναβρούμε.''
Κατερίνα,
ποιός ο λόγος να θέλει κάποιος να είναι προοδευτικός; Έχει αυτό αξία από μόνο του; Υπάρχει κάποιος κανόνας που να λέει ότι το προοδευτικό είναι καλύτερο από το παραδοσιακό, ή αυτό που ανήκει τελοσπάντων σε μια άλλη εποχή;
Δε νομίζω. Καλές ιδέες υπάρχουν, υπήρχαν και θα υπάρξουν, άσχετα από το αν είναι προοδευτικές ή όχι. Όταν ο Ρεμπώ έλεγε ότι πρέπει να είμαστε οπωσδήποτε μοντέρνοι, είχε άδικο, έτσι το βλέπω. Δε θέλω να θέσω στη σκέψη μου τέτοιους περιορισμούς.
Λυμπάμαι για αυτό που λες ότι σου συνέβει. Εύκολο να το λέω, δύσκολο να το ζει κανείς, ξέρω.
Δεν είμαι σίγουρος για ποιό θέμα "σε σχέση με τα blogs" μιλάς. Εσύ άφησες το ανώνυμο σχόλιο μετά;
Ανώνυμε/η,
Σ' ευχαριστώ πολύ για το link, πολύ ενδιαφέρων φαίνεται αυτός ο Μπατάιγ, θα τον τσεκάρω σίγουρα κάποια στιγμή!
Και δεν μπορώ να μην αναφέρω ότι τα "περί χαμένης αλληλουχίας" μου θυμίζουν τα λόγια του Αριστοφάνη στο Συμπόσιο...
κανένας
όχι
όχι
τι σχέση των blogs με την πρωτοπορία ή το μοντερνισμό ή την αλήθεια
ναι εγω..ξέχαστηκα και βγήκε χωρίς όνομα
να τον τσεκάρεις, είναι όμως λίγο ακραίος.
αλλά τι είναι το παραδοσιακό?
γράψε κάτι γι'αυτό.
μπορείς να είσαι ότι αντέχεις να είσαι, ότι σε κάνει να νοιώθεις καλύτερα από ψυχαναλυτικής απόψεως.
αλλά και πάλι ρωτάω το 2006 γιατί να μην έχει κάποιος εξελιχθεί σε κάτι άλλο μοντέρνο, ως διαφοροποίηση της προσωπικής του διάστασης με το μέσο μικροαστισμό. το μοντέρνο δεν το θέτω στη διάσταση που νομίζεις, μπορεί να είναι και η κατά Ρουσώ ορθή επιστροφή στο πρωτόγονο και αυτό είναι ένας μοντερνισμός.
ευχαριστώ για τις απόψεις πάντως
Οπότε το μοντέρνο το θέτεις ως κάτι διαφορετικό τού κοινότοπου; Σε αυτήν την περίπτωση θα συμφωνήσω μαζί σου, αρκεί να μην απομακρυνόμαστε από το κοινότοπο μόνο και μόνο για την τιμή των όπλων. Υπάρχουν καλές ιδέες κι εκεί. Αλλά δεν είμαι σίγουρος αν έχω καταλάβει καλά.
Κάποια στιγμή πιθανόν να γράψω κάτι για την παράδοση, αν και ο Έσσε με έχει προλάβει κατά μερικούς αιώνες. Μια από τις συνιστώσες μας είναι κι αυτή. Η δική μου σχέση μαζί της είναι περίπλοκο πράγμα, θα δούμε αν μπορέσω ποτέ να βάλω κάτι στο χαρτί. Κάτι έχω γράψει στις "Γέφυρες" (Γέφυρα 2) που ταιριάζει, αλλά είναι σε πιο γενικό πλαίσιο.
Αλλά θα ήθελα να ακούσω κι άλλα για το πώς βλέπεις το "προοδευτικό". Πρέπει να σκεφτείς σοβαρά να ανοίξεις blog :)
Μεγαλο ποστ. Συμπασχω.
ναι? γιατί όμως?
δυστυχώς έχω ένα ιδιωτικό όπως και θα παραμείνει :)
αλλά αυτό το θέμα που συζητήσαμε με απασχολεί και μάλλον πρέπει να το σκεφτώ και να γράψω κάτι, διότι ως θέμα συζήτησης δεν προσφέρεται, μάλλον είναι λίγο εστέτ και θα με πάρουν με τις ντομάτες φίλοι και γνωστοί....χεχε ευχαριστώ και πάλι
endiaferousa proseggish :)
Post a Comment