Ο βράχος τού Ταντάλου
Tantalizing
ή H μητέρα όλων των τιμωριών
Ο Τάνταλος πρέπει να ήταν μεγάλο κάθαρμα. Για αυτό κυκλοφορούν διάφορες φήμες για δαύτον: ο Τάνταλος, λέει, έκλεψε την αμβροσία από τούς θεούς και την πήγε στους ανθρώπους. Ο Τάνταλος, λέει, έκλεψε το χρυσό σκυλί που προστάτευε το Δία. Ο Τάνταλος, λέει, έσφαξε το γυιό του και τον προσέφερε στους θεούς να τον φάνε!
Μα γιατί όλες αυτές οι τρομερές φήμες; Τόσο πολύ τον μισούσαν όλοι που τον όρισαν ως σύμβολο κάθε απεχθούς πράξης;
Όχι, όχι... νομίζω πως έγινε κάτι άλλο. Είδαν οι άνθρωποι την τρομερή τιμωρία που επιβλήθηκε στον Τάνταλο από τούς θεούς και τότε απλώς υπέθεσαν πως κάτι το τρομερό πρέπει να έκανε.
Γιατί η τιμωρία του δεν ήταν τίποτα λιγότερο από αυτήν: τον έβαλαν οι θεοί να στέκεται μέσα σε μια λίμνη με ένα φρουτόδενδρο μπροστά του. Κάθε φορά που εκείνος διψούσε και έσκυβε να πιεί, το νερό απομακρυνόταν. Κάθε φορά που πεινούσε και τεντωνόταν να πιάσει τα φρούτα, τα κλαδιά έκαναν πίσω. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ένας βράχος κρεμόταν πάνω από το κεφάλι του.
Ναι, είναι σίγουρο: η τιμωρία αυτή ήταν τόσο φοβερή, η μητέρα όλων των τιμωριών, που μόνο ένα πραγματικό κάθαρμα την άξιζε. Τάνταλε, μαλάκα μου, δεν ξέρω τι έκανες, αλλά είναι προφανές ότι είσαι ένοχος.
H έρευνα
Το να συναντήσει κανείς τον Τάνταλο δεν είναι το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο. Αλλά έπρεπε οπωσδήποτε να μάθω τι είχε κάνει. Μίλησα σε θνητούς, ημίθεους, σε κοινές δούλες και εταίρες. Μίλησα σε ολύμπιους θεούς και σε θεές. Μόνο η Αφροδίτη δέχτηκε να βοηθήσει:
Θα σου πω τι έκανε ο Τάνταλος, αλλά όχι αμέσως. Θα πρέπει να μείνεις μαζί μου για λίγο καιρό. Θα μού κάνεις έρωτα όποτε στο ζητώ. Θα μού κάνεις παθιασμένο έρωτα σαν να είναι να πεθάνεις το πρωί. Θα μού κάνεις έρωτα σαν να μην πρόκειται να χρειαστείς σπέρμα ποτέ ξανά. Και δε θα αγγίζεις καμιά άλλη. Όταν αποφασίσω ότι είσαι έτοιμος, θα τα μάθεις όλα.
Έτσι κι έγινε. Για τούς επόμενους μήνες, ερχόταν όποτε της άρεσε και τής έκανα έρωτα. Tης έκανα έρωτα παθιασμένα. Της έκανα έρωτα όπως δεν είχα κάνει ποτέ ξανά. Και μια μέρα μού είπε:
Η δοκιμασία σου πέρασε, τώρα πρέπει να φύγεις. Θα σε επισκεφτώ σύντομα και θα τα μάθεις όλα.
Στα τάρταρα
Έτσι γύρισα στον κόσμο των κοινών θνητών. Και την περίμενα. Και την περίμενα. Και ήρθε! Αλλά δεν είχα στο μυαλό μου ερωτήσεις. Έσκυψα το κεφάλι μου να τη φιλήσω. Κι απομακρύνθηκε. Άπλωσα το χέρι μου να την αγγίξω. Κι έκανε πίσω. Ό, τι κι αν έκανα, δεν την έφτανα. Κι ύστερα έφυγε.
Σας τα γράφω όλα αυτά όρθιος σε μια λίμνη. Όμως διψώ. Μπροστά μου ανθεί ένα φρουτόδενδρο. Όμως πεινώ. Πάνω από το κεφάλι μου κρέμεται ένας βράχος. Και δε λέει να πέσει.
-----------
ΥΓ. Υπό τούς ήχους των Mars Volta.
ΥΓ2. Ο πίνακας είναι ο Τάνταλος του Γκόγια.
26 comments:
Εμπνευσμένο!
(δε ρωτώ τίποτα..)
Νομίζω ότι ο Τάνταλος τιμωρήθηκε τόσο σκληρά για την ύβρη του να είσαι αλαζόνας. Εδώ δεν κατάλαβα γιατί τιμωρήθηκες εσύ. Το κείμενο παραμένει λειψό όσο απουσιάζει ο λόγος τιμωρίας, εκτός αν υπονοείς ότι η απόλαυση της ηδονής οδήγησε στη τιμωρία σου και πάλι δεν επαρκεί. Υπάρχει μια αναντιστοιχία.
Σκιές, thanks!
Aπαντούμε ερωτήσεις μόνο πάνω στο κείμενο! :)
GGL,
Κοίτα, για να αποφύγω το (κάπως βαρετό) δοκιμιακό κομμάτι ένα-προς-ένα αντιστοίχισης, τούς μυθολογικούς λόγους τιμωρίας τούς απέρριψα στην 3η παράγραφο. Στη συνέχεια το δούλεψα κάπως ανάποδα, πήρα την τιμωρία και αναρωτήθηκα σε ποιά αξιόποινη πράξη ταιριάζει.
Με βάση αυτό, δε συμφωνώ για την αναντιστοιχία. Ας πούμε, εσύ ίσως να μη συμφωνείς ότι το να επιθυμείς ή να απολαμβάνεις είναι το ίδιο σημαντικό με το να είσαι αλαζόνας, αλλά για πήγαινε ρώτα και το Βέρθερο!
(Btw, Ευτυχία = Απόλαυση + Ικανοποίηση Επιθυμιών, αυτός είναι ένας μάλλον γενικά αποδεκτός ορισμός)
GGL, το "αξιόποινη" έπρεπε να το έχω σε εισαγωγικά.
η ιστορία επαναλαμβάνεται με "μοναδικό" τρόπο ;)
Έτσι, έτσι, η επανάληψη είναι η μητέρα τής μοναδικότητας :)
Πως πέθανε τελικά ο Τάνταλος;
Φαντάζομαι πως ακόμα περιμένει το βράχο να πέσει...
Έξοχο!
Thanks! Και καλωσήρθες στην blogόσφαιρα.
Λες: "Αλλά έπρεπε οπωσδήποτε να μάθω τι είχε κάνει".
Και τελικά δέχεσαι την ίδια "τιμωρία" με τον Τάνταλο από τη Θεά του Έρωτα.
Μήπως το αδίκημα ήταν η περιέργεια ή η επιθυμία της γνώσης? Κάτι μου λέει πως όχι...
Γιατί όταν γεύεσαι τον Έρωτα με τη Θεά δεν έχεις στο μυαλό σου πια ερωτήσεις.
Ίσως να μην πρόκειται καν για τιμωρία. Αλλά για την επίπονη προσπάθειά μας να γίνουμε Θεοί.
Η προσπάθειά μας σαν μαθηματικό "όριο" που "τείνει" αλλά δεν ακουμπάει ποτέ...
Μια κατάσταση "άχρονη" αφού και ο βράχος δεν πέφτει ποτέ για να σε λυτρώσει.
Ίσως αυτό που σε προσδιορίζει τελικά ως ζωντανό να είναι η επιθυμία!
Anima, πολύ ωραίο σχόλιο και ενδιαφέρουσες σκέψεις πάνω στο μύθο. Είναι πολύ ωραίος μύθος, δεν είναι; Ανοιχτός σε πολλές ερμηνείες.
Στην ιστορία που έγραψα, ο Τάνταλος τιμωρήθηκε επειδή επιθύμησε.
Την αμβροσία, το χρυσό σκυλί τού Δία. Την εύνοια των θεών.
Νερό και φρούτα. Μια γυναίκα.
Το συνέδεσα λοιπόν με τη διδασκαλία απάθειας των ανατολικών θρησκειών. Χωρίς επιθυμία δεν υπάρχει πόνος.
Εσύ προτείνεις ακριβώς το αντίθετο, ότι αυτή η επιθυμία είναι το παιχνίδι τής ζωής, τελικά. Δε διαφωνώ καθόλου. Ως συνήθως, τα αντίθετα άκρα μού φαίνονται πολύ κοντά μεταξύ τους, σαν να σχηματίζεται ένας κύκλος.
Σας τα γράφω όλα αυτά όρθιος σε μια λίμνη. Πάνω από το κεφάλι μου κρέμεται ένας βράχος. Και δε λέει να πέσει.
και ύστερα τι;
βγάζεις από το τσαντάκι το πιστόλι της θαμμένης στο λόφο Winnie, στις ''Ευτυχισμένες μέρες'' του Μπέκετ και αυτοκτονείς ή την οδοντόβουρτσα και πλένεις τα δόντια σου στη λίμνη; ακόμα και οι ανικανοποίητες επιθυμίες κάποτε παύουν να σε απασχολούν λόγω αυτοσυντήρησης. έτσι πιθανολογώ ότι με τον προαναφερόμενο συμβιβασμό, λήγει η θητεία κάτω από το βράχο. μπορεί και όχι.
η Αφροδίτη τελικά, όπως υποψιαζόμουν χρόνια τώρα, ή είναι μεγάλη καριόλα ή απλά κάνει σωστά τη δουλειά της!
Gasireu, δε διαφωνώ. Το ένστικτο της αυτοσυντήρησης και η επιθυμία είναι στην ίδια περιοχή τού εγκεφάλου. Επηρεάζουν άμεσα το ένα το άλλο.
Όσο για την Αφροδίτη, ο Γιάλομ θα έλεγε ότι κι αυτή δίνει το δικό της αγώνα εναντίον τής υπαρξιακής μοναξιάς της.
Μηπως γραφεις για τη σχεση θ13 Τζιγγερ?
Mπα... μάλλον για τη σχέση τού Ενακαρίρε με το τόπι...
Ε γράφε ντε!
Πολυ καλο κειμενο!
Pascal, υπομονή, όπως άλλωστε κάνω κι εγώ με το δικό σου κείμενο :)
(στη διαδικασία του γραψίματος είμαι πολύ αργός...)
Prasino liker, ευχαριστώ! Καλή αρχή!
Εδώ το νεο ποστ, εκεί το νέο ποστ, πού είναι το νέο ποστ...;
:-S
Έχω μισοτελειωμένα ένα κείμενο για τον Πιλάτο, ένα για τούς ελέφαντες, ένα για τις φωτιές, ένα για τις εκλογές και ένα για κάποιο γάμο γνωστής φυσιογνωμίας. Αλλά είναι μισοτελειωμένα.
Ξεκίνα από τον γάμο της γνωστής φυσιογνωμίας, έστω και μισοτελειωμένο.
Βλέπεις, κανείς από τους προσκεκλημένους δεν έγραψε (ο δε γαμπρός ανήρτησε (ωραιότατο) ποστ για να μας πει οτι δεν θα γράψει τίποτα περι του φόνου) κι εμείς που δεν καταφέραμε να παραβρεθούμε μείναμε στον άσσο.
:P
Εγώ πάλι όταν το διάβασα σκέφτηκα ότι το ποστ είναι καρα-ανδρικό αλλά τουλάχιστον ο συγγραφέας ξέρει τι του γίνεται..
Ωραία δουλειά πάντως!
Paperflowers, νομίζω πως έχεις δίκιο, είναι καρα-ανδρικό. Αλλά τι άλλο θα μπορούσε να ήταν, λοιπόν;
Ευχαριστώ!
Εγώ πάλι δεν το πήρα σαν τιμώρια αλλά σαν κατάληξη.
Όλα τα δυνατά πάθη τελειώνουν με πόνο. Κι ο Τάνταλος κάτι πόθησε μέχρι τα βάθη της ψυχής του κι έμεινε νηστικός και διψασμένος όταν το στερήθηκε. Κι ο ήρωας έπρεπε να μπει στη θέση του για να τα μάθει όλα.
Απλά η Αφροδίτη είναι πολύ καλή δασκάλα!
;-)
Που τραβάμε την καλύτερη μαλακία;
Θα σας εξομολογηθώ την αμαρτία μου.Γουστάρω τρελά να διαβάζω ερωτικές ιστορίες από πορνοπεριοδικά & να τραβάω μαλακία με τις ώρες φαντασιώμενος εμένα να παίζω στα γαμήσια.
& καβλώνω & δεν κολλάω & AIDS.
ΑΛΛΑ ΕΧΩ 1 ΠΡΟΒΛΗΜΑ.
ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΩ ΣΤΟ ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ Ο ΠΕΡΙΠΤΕΡΑΣ ΒΑΖΕΙ & ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΣΤΟ ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ & ΜΑΛΑΚΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ ΝΑ ΣΕ ΛΕΝΕ ΤΣΟΝΤΑΚΙΑ.
Τώρα τελευταία όμως διάβασα δεν χρειάζεται να πηγαίνω σε τσοντάδικα.Άκουσα ότι κυκλοφορεί 1 βιβλίο "ΖΙΓΚ ΖΑΓΚ ΣΤΙΣ ΝΕΡΑΤΖΙΕΣ" κάποιας λογοτέχνιδος ΕΡΣΗ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ λέγεται που έχει πάρει & ΚΡΑΤΙΚΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ & ευτυχώς παρά την περιπέτεια που είχε στα δικαστήρια,ξανακυκλοφορεί στις σχολικές βιβλιοθήκες.ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΑΣΧΕΤΟΣ ΑΠΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ αλλά είδα σήμερα σε κάποια ιστοσελίδα http://666storage.blogspot.com/2008/05/blog-post.html ΥΠΑΡΧΕΙ & ΣΕ ΒΙΝΤΕΟ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΤΥΧΑΙΝΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΥΦΛΟΙ http://youtube.com/watch?v=Yt7yDsdULJs που είχαν αναρτήσει μια αίτηση ενός δικηγόρου στα δικαστήρια που έγραφε κάποια αποσπάσματα από το βιβλίο.ΚΑΒΛΩΣΑ ΔΕ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΠΟΥ ΣΑΣ ΠΑΡΑΘΕΤΩ ΜΑΖΙ ΚΑΠΟΙΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ pornosites για να δούμε πώς θα τραβήξουμε γρηγορότερα μαλακία.ΑΣΕ ΠΟΥ ΘΑ ΣΤΕΙΛΩ ΚΑΝΑ ΠΙΤΣΙΡΙΚΑ ΝΑ ΤΟ ΔΑΝΕΙΣΤΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΝΑ ΜΟΥ ΤΟ ΦΕΡΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΩ ΣΤΟ 1 ΧΕΡΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ & ΣΤΟ ΑΛΛΟ ΤΟ ΕΡΓΑΛΕΙΟ.
ΕΡΣΗ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ(Λογοτεχνία)«Πόσο υπέροχο είναι να είσαι άρρωστος, ότι ο πυρετός φτιάχνει την καλύτερη μαστούρα κι’ ότι το πιο άγριο σεξ γίνεται μετά το χειρουργείο όταν είσαι ακόμα ναρκωμένος, Κι’ ότι μιά φορά μέσα στην εντατική είχε δει ένα δικέφαλο πέος»!! (σελ. 18-19).
ΚΡΑΥΓΕΣ ΑΓΝΩΣΤΩΝ στο internet(πορνογραφία)... Ο πούτσος μου εκρήγνυται και τα χύσια, αποτέλεσμα της εντατικής εργασίας του, καταλήγουν τα μισά στο στόμα του και τα υπόλοιπα τ’ αφήνω στο σώμα του…
ΕΡΣΗ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ(Λογοτεχνία)«με μία μπύρα στο ένα χέρι και τον πούτσο στο άλλο...»!! (ένθ.ανωτ.).
ΚΡΑΥΓΕΣ ΑΓΝΩΣΤΩΝ στο internet(πορνογραφία)...Πριν προλάβω να καταλάβω τι έγινε, βρέθηκα με άλλον ένα πούτσο στο άλλο χέρι...
ΕΡΣΗ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ(Λογοτεχνία)«μικρά μυτερά στήθη» με «ρώγες... σκληρές και τσιτωμένες σαν κουκούτσια ελιάς» (σελ. 49).
ΚΡΑΥΓΕΣ ΑΓΝΩΣΤΩΝ στο internet(πορνογραφία)...
Εντάξει είπε και χαμογελώντας αχνά, έκατσε στην άκρη του καναπε, η μέση της ήταν στητή και σαν αποτέλεσμα το ιδρωμένο της φόρεμα, κόλλησε στα μικρά μυτερά στήθη της…
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΜΑΓΚΕΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑΛΗΞΑΤΕ,ΑΛΛΑ ΜΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΘΑ ΤΟ ΡΙΞΩ ΣΤΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ.
http://makelio.blogspot.com/2009/02/vs.html
Post a Comment