Friday, March 07, 2008

Ποίημα/ Η σελίδα 123

Έλαβα προσκλήσεις για δυο παιχνίδια. Στο πρώτο, η Dianathenes με προσκάλεσε να γράψω ένα αγαπημένο ποίημα. Επειδή όμως την ποίηση δεν την καταλαβαίνω, εκτός αν είναι μελοποιημένη, καταφεύγω στην καταγωγή μου και τσι μαντινάδες:

Εγώ μια αγάπη αγαπώ,
μία για το θεό μου,
με τσ' άλλες παίζω και γελώ,
και χάνω τον καιρό μου.

(από τον Πατούχα τού Ι. Κονδυλάκη)

--*--


Στο δεύτερο παιχνίδι, ο Σκιές Μιλάν με κάλεσε ν' αρπάξω το πρώτο βιβλίο που θα έβρισκα μπροστά μου και να αντιγράψω από τη σελίδα 123 τις περιόδους 6-8. Δυστυχώς, το Συμπόσιο του Πλάτωνα δεν έχει σελίδα 123, ο Πέπλος τού Κούντερα έχει αλλά είναι κενή, οπότε θα την πληρώσει ο Μιχαήλ Ταλ. Αντιγράφω όλο το κομμάτι που αντιστοιχεί στις περιόδους 6-8, ώστε να βγάζει ολοκληρωμένο νόημα:

However, in our game Fischer first wrote down the move 22 Rae1!, without doubt the strongest, and wrote it not in his usual English notation but in European, almost Russian! Then he not very deftly pushed the scoresheet towards me. "He 's asking for an endorsement", I thought to myself, but how was I to react? To frown was impossible, if I smiled he would suspect "trickery", and so I did the natural thing. I got up and began to calmly walk up and down the stage. I met Petrosian, made some joke to him, and he replied. The 15-year-old Fischer, who was essentially still only a large child, sat with a confused expression on his face, looking first at the front row of the spectators where his second was sitting, and then at me. Then he wrote down another move 22 Qc6+?. (...)
I held on to my extra piece and adjourned the game in a won position. When I later asked Fischer why he hadn't played 22 Rae1, he replied: "Well, you laughed when I wrote it down!"

Mikhail Tal, The Life and Games of, Everyman Chess 1999.

6 comments:

evee said...

σχόλιο άσχετο με το κείμενο:

χα! μπήκα σήμερα στο blog σου έτσι, για time spending, επειδή είχα πολύ καιρό να μπω και λέω "δεν νομίζω να έχει γράψει τπτ αλλά λέμε". Τι timing!

tinkerbell said...

welcome back!!!!!!!
an k de nomizw oti katalava ti thelei na pei o poihtis, einai ena "journey back home"...
merci:-)))

dianathenes said...

Αντε πια! τελείωσες με την σκαλωσιά;

Unknown said...

Χαίρομαι πολύ που ξαναγράφεις!

Μου φαίνεται πως το ποίημα και το βιβλίο που διάλεξες συνδέονται με κάποιον περίεργο τρόπο...
Αναρωτιέμαι αν η Μία αγάπη που αγαπά ο Πατούχας στο ποίημα του Κονδυλάκη "πέφτει" σε 1-2-3 κινήσεις ματ σαν τον Fischer στο βιβλίο του Tal. Ο Fischer είδε τον αντίπαλό του στη φυσική θέση του να γελά, να παίζει και να χάνει τον καιρό του με κάποιον άλλο, και νομίζοντας ότι τον κοροϊδεύουν, απέσυρε τη σωστή απάντηση και έχασε.

Έτσι λοιπόν και η Μία αγάπη..."Καταρρέει" σε τρείς κινήσεις...1-2-3 (όπως η σελ. 123)
1.παίζω 2. γελώ 3. χάνω τον καιρό μου με τις άλλες....

Κλασσική κίνηση για τον Everyman στο chess game της ζωής... Δεν νομίζεις?

Το θέμα τώρα είναι πώς εσύ και η τύχη διαλέξατε τόσο ταιριαστά το ποίημα και το βιβλίο στην ακριβή σελίδα 123!

Thrass said...

Ευχαριστώ για τα σχόλια :). Οι ξενιτεμένοι παρακαλούνται να επιστρέψουν και οι υπόλοιποι να παραμείνουν στις θέσεις τους.


Άνιμα,

Είναι απλό. Η τύχη διάλεξε το απόσπασμα και μετά εγώ διάλεξα τη μαντινάδα.

Εντυπωσιασμένος.

Anonymous said...
This comment has been removed by a blog administrator.